ΘΡΑΚΗ: ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ TURKCELL

Μοιάζει με ανέκδοτο, για την εποχή που ζούμε, αλλά τελικά είναι κατάντια και μάλιστα επικίνδυνη, με την Ελλάδα ανίκανη να προστατεύσει ακόμη και τα όσα από το Διεθνές Δίκαιο της προσφέρονται.

Ξαφνικά, χθες το απόγευμα, ένα μεγάλο πλήθος από κινητά τηλέφωνα της Cosmote, άρχισαν να
συμπεριφέρονται σαν σε ταινία τρόμου. Οι τηλεφωνικές κινητές συσκευές φερόντουσαν σαν να είχαν καταληφθεί από κάποιο φάντασμα. Ανοιγόκλεινε το ραδιόφωνο, καλούσαν τον τελευταίο αριθμό κλήσης, έδειχναν να... φορτίζονται και άλλα πολλά. Την ίδια στιγμή, ήταν αδύνατο να υπάρξει κλήση από τη σταθερή τηλεφωνία προς αυτές τις κινητές τηλεφωνικές συσκευές. Στο τέλος, κάποιες από αυτές εμφάνισαν ένδειξη παρόχου, παρουσιάζοντας μία έκπληξη στους κατόχους τους. Τα τηλέφωνά τους λειτουργούσαν με πάροχο την Turkcell (τουρκική εταιρεία κινητής τηλεφωνίας) και μάλιστα, χωρίς τη δυνατότητα αλλαγής του παρόχου!!!
Το φαινόμενο ειδοποίησης εισόδου σε περιοχή και τουρκικού παρόχου, εμφανίζεται δίπλα στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Όμως, αυτά τα περίεργα συνέβαιναν στην Ξάνθη, δηλαδή πάρα πολλά χιλιόμετρα μακριά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα...
Τι είχε συμβεί; Πώς ξαφνικά η τουρκική εταιρεία κινητής τηλεφωνίας επηρέασε τα κινητά τηλέφωνα μέχρι και το νομό Ξάνθης; Και γιατί η συμπεριφορά των τηλεφώνων ήταν τόσο παράξενη (από απόψεως του λογισμικού τους), ενώ ήταν αδύνατη η κλήση τους από σταθερά τηλέφωνα;
Πολύ απλά, υπήρξε ενδυνάμωση του σήματος σε κάποια συγκεκριμένη συχνότητα από αναμεταδότες την Turkcell, με αποτέλεσμα να "καπακώσει" συχνότητα της Cosmote, η οποία από την πλευρά της δεν μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτε!
Η παράνομη αυτή αύξηση του σήματος της τουρκικής εταιρείας τηλεφωνίας δημιουργθεί εύγλωττες απορίες για την ποιότητα, αλλά κυρίως για την ικανότητα από την πλευρά της Ελλάδας, να ελεγχθούν τέτοιου είδους "συμπεριφορές", αφού κάλλιστα μπορούν να ενεργοποιηθούν τουρκικά τηλέφωνα στην Ελλάδα, αποκτώντας με αυτόν τον τρόπο οι ιδιοκτήτες τους πλήρη ανεξαρτησία για άμεση (και μη ελεγχόμενη) επαφή (ήχητική ή γραπτών μηνυμάτων) και επικοινωνία με την Τουρκία (δεν επιθυμούμε αυτή τη στιγμή να αναπτύξουμε περισσότερο το τι ακριβώς σημαίνει αυτό για την Θράκη, τη στιγμή που η Τουρκία συμπεριφέρεται αρκετά επιθετικά κατά της Ελλάδας). Όσοι έχουν έναν μέσο δείκτη νοημοσύνης μπορούν να αντιληφθούν τι μπορεί να σημαίνει αυτό σε μία περίοδο ελληνοτουρκικής κρίσης...

Γεωργίου Μιχαήλ

ΠΗΓΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΤΑΝ ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ 'Η ΕΝΑ ΚΕΡΙ, ΟΤΑΝ ΘΥΜΙΑΤΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΙΝΟΥΜΕ ΑΓΙΑΣΜΟ

Προσευχή όταν ανάβουμε το καντήλι ή ένα κερί στο σπίτι μας

Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ἡμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως
ἴδωσιν ἡμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν Πατέρα ἡμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

 
Προσευχή όταν θυμιατίζουμε στο σπίτι
 
Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου· ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή, εἰσάκουσόν με, Κύριε.
Θυμίαμά σοι προσφέρομεν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς· ὃ προσδεξάμενος εἰς τὸὑπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον, ἀντικατάπεμψον ἡμῖν τὴν χάριν τοῦ Παναγίου σου Πνεύματος.
 
Προσευχή όταν πίνουμε αγιασμό
 
Κύριε, ποίησον αὐτὸ καὶ δι᾿ ἐμὲ «Ἀφθαρσίας πηγήν, ἁγιασμοῦ δῶρον, ἁμαρτημάτων λυτήριον, νοσημάτων ἀλεξιτήριον, δαίμοσιν ὀλέθριον, ταῖς ἐναντίαις δυνάμεσιν ἀπρόσιτον, ἀγγελικῆς ἰσχύος πεπληρωμένον».

ΠΗΓΗ

ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΔΙΩΞΕΙΣ ΙΕΡΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ;

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έφτασαν και σε μας, (ελπίζουμε να μην είναι αληθινές), αναφέρουν ότι ετοιμάζεται να εκδιωχτεί από την ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ο πατήρ Νικόλας Μανώλης, μέχρι προ τίνος προϊστάμενος του ιερού βυζαντινού ναού Προφήτη Ηλία, της ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Το μεγάλο «παράπτωμα» του πατήρ Νικόλα ήταν ότι έχει επιτελέσει ένα πραγματικά αξιοθαύμαστο έργο στην ενορία του ακόμα και μετά την δυσμενή απομάκρυνση του. Επί χρόνια έχει αναπτύξει έντονο ιερατικό έργο με θαυμαστή κατηχητική δραστηριότητα, έχει οργανώσει πέραν των παιδικών κατηχητικών τμήματα νέων και ηλικιωμένων όπου γίνεται πατερική κατήχηση και παράλληλα και εδώ είναι το «επίμαχο σημείο», έχει εκδηλώσει επανειλημμένα δημόσια το αντιοικουμενιστικό του φρόνημα υπερασπιζόμενος τις θεμελιώδεις πατερικές αρχές της Ορθοδοξίας. Αυτό το τελευταίο φαίνεται πως έχει «ερεθίσει» κάποιους κύκλους στην Μητρόπολη, οι οποίοι εκτός από προσωπικές προσβολές προς το πρόσωπο του τον έχουν επανειλημμένα συκοφαντήσει στον Παναγιότατο και όπως αναφέρεται, τον έχουν οδηγήσει στην απόφαση της εκδίωξης του από τις τάξεις της ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Απευθυνόμαστε στον Παναγιότατο σαν μέλη της εκκλησίας και σαν «γέννημα και θρέμμα» της Θεσσαλονίκης μας. Επειδή στην πρόσφατη ημερίδα που έγινε στην αίθουσα της Μητρόπολης για το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών στην Θεολογικής Σχολή Θεσσαλονίκης, καταγγέλθηκε από πολύ γνωστό ιερέα της Μητρόπολης, (αναφερόμαστε στον πατέρα Θεόδωρο Ζήση), πιθανές ετοιμαζόμενες διώξεις ιερέων εξ’ αιτίας των αντιοικουμενιστικών τους φρονημάτων, επισημαίνουμε προς τον ίδιο τον Παναγιότατο ότι μια τέτοια απόφαση θα κηλιδώσει την ιστορία του στην ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Φαίνεται πως κάποιοι σύμβουλοι του, όπως αναφέρθηκε και στην παραπάνω ημερίδα, τον παραπλανούν και τον οδηγούν σε πολύ λανθασμένες αποφάσεις.
Δεν είναι δυνατόν ιερέας που επί χρόνια αγωνίζεται για τη Ορθοδοξία, που έχει αναπτύξει έντονο κατηχητικό έργο, που είναι σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο στην υπηρεσία για το ποίμνιο του, να διώκεται και ακόμα χειρότερα να αποβάλλεται από την Μητρόπολη την οποία υπηρέτησε με ξεχωριστή αυταπάρνηση τόσα χρόνια. Που θα πάει αυτή η κατάσταση ; Είχαμε πρόσφατα την περίπτωση δυο άλλων ιερέων που εκδιώχτηκαν κακήν κακώς από τις μητροπόλεις τους εξ’ αιτίας της διαφωνίας τους με τις οικουμενιστικες κινήσεις που τον τελευταίο καιρό έχουν σαρώσει τα πάντα προς δόξα της πλήρης αδιαφορίας της εκκλησιαστικής ιεραρχίας. Τώρα βλέπουμε πως τα πράγματα παίρνουν άκρως επικίνδυνη τροπή με διώξεις και άλλων ιερέων, εξέλιξη που μας ανάγει σε μαύρες περιόδους στην εκκλησιαστική ιστορία ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η οικουμενιστική «λαίλαπα» απειλεί να παρασύρει το ποίμνιο σε ολέθριες περιπέτειες.
Ελπίζουμε ότι θα αποφευχθούν τα χειρότερα για να μην ανοίξουν «οι ασκοί του Αιόλου» με την εκδίωξη ενός πραγματικά άξιου ιερέα που τιμά τα ράσα του και το κυριότερο, το έργο του είναι καταξιωμένο στο ποίμνιο του και στη ενορία του. Επιπροσθέτως επισημαίνω ότι όσοι εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι η εκκλησία είναι μόνο οι επίσκοποι, αγνοώντας τον πιστό λαό και την «λαϊκή οργή», κάνουν οικτρό λάθος που δυστυχώς θα το πληρώσουμε όλοι μας.
 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

 

ΠΗΓΗ

"ΠΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ;"

Στρατηγός Μακρυγιάννης – Πάτε καλά ρε… που μου κάνετε πάλι τέτοιες ερωτήσεις.
– Δεν διαβάσατε τα απομνημονεύματα μου ότι όταν η Πατρίδα βρίσκεται
μπροστά σε ματωμένα σταυροδρόμια ¨ ξεφυτρώνουν¨ Ιούδες από όλες τις πλευρές.
– ΓΙΑ ΔΕΙΤΕ αυτό που έπαθα και εγώ πριν πολλά χρόνια. Το νόμισμα της προδοσίας μπορεί να άλλαξε ¨βλ Ευρώ¨ αλλά δεν άλλαξε η νοοτροπία της προδοσίας.
¨ Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι:
«Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω:
«Αδελφοί, με αδικείτε.
Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου.
Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό” χα, δεν τό” δινα κανενός. Κι” αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
– Δεν βαρέθηκαν αυτόν τον δύσμοιρο τόπο να τον ¨ξεπουλάνε¨ τόσα χρόνια και ακόμα δεν κατάλαβαν ότι πάνω στον γαλάζιο ουρανό του ο ΘΕΟΣ έγγραψε ¨ NO SALE¨;
– Κάνετε λοιπόν αυτό που έκανα και εγώ πέφτοντας στα γόνατα με ταπείνωση.
¨ Μην αφήσετε, Άγιοι μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραννίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες¨

Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΠΗΓΗ

ΔΡΑΚΟΝΤΕΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

Σε μια επίδειξη «αυταπάρνησης» ο Πάπας της Ρώμης ζήτησε από τις τουρκικές αρχές να του επιτρέψουν κατά τις μετακινήσεις του στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα μεταβεί στις 29 του μηνός για να συναντηθεί με τον Πατριάρχη, να
χρησιμοποιήσει ένα απλό αυτοκίνητο τύπου Abeam της ιταλικής Fiat, προκαλώντας όμως τις έντονες αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς.
Όπως αναφέρουν τα τουρκικά δημοσιεύματα, το αίτημα αυτό του Πάπα προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στους Τούρκους, οι οποίοι με τον φόβο κάποιου «απρόοπτου» γεγονότος αμέσως το απέρριψαν και επέβαλλαν στις μετακινήσεις του Ποντίφικα να χρησιμοποιηθεί ειδικό τεθωρακισμένο αυτοκίνητο για κάθε ενδεχόμενο.
Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες κατά την διάρκεια της διαμονής του Πάπα στην Κωνσταντινούπολη και στην κεντρική περιοχή του Σισλί θα αποκλειστούν όλοι οι γύρω δρόμοι ενώ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, ούτε… πουλί δεν θα πετάξει την ημέρα της άφιξης του Πάπα στην Πόλη. Η κινητοποίηση των τουρκικών αρχών είναι τόσο μεγάλη ώστε, όπως γράφουν οι τουρκικές εφημερίδες, 7.000 αστυνομικοί, μια τεράστια δηλαδή δύναμη που ούτε όταν είχε έρθει ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήταν τόσο μεγάλη, θα κινητοποιηθεί για να παρακολουθεί βήμα προς βήμα όλες τις κινήσεις γύρω από την παρουσία του Ποντίφικα.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα που έγινε γνωστό από τις τουρκικές αρχές, ο Πάπας την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου και ώρα 13 μμ, θα σφιχτεί στο αεροδρόμιο Esenboğa στην Άγκυρα όπου θα του επιφυλαχτεί υποδοχή αρχηγού κράτους με ιδιαίτερες τιμές. Την επομένη, 29 του μηνός, μετά τις επαφές που θα έχει στην τουρκική πρωτεύουσα θα αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη. Την στιγμή της άφιξης του στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης, θα σημάνει γενικός συναγερμός στις δυνάμεις ασφαλείας και ειδικοί κομάντος θα φυλάγουν όλους τους δρόμους από όπου θα περάσει η τεθωρακισμένη λιμουζίνα που θα μεταφέρει τον Πάπα. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Πάπα στην Αγία Σοφία και στο Μπλε τζαμί, όλη η περιοχή θα είναι αποκλεισμένη από 800 εδικούς άντρες των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, ενώ ελικόπτερα θα πετούν πάνω από όλα τα μέρη των μετακινήσεων του Ποντίφικα. Για την αποτροπή κάθε «ενδεχομένου», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, θα σταματήσουν όλες οι εργασίες στην περιοχή γύρω από το κέντρο που θα επισκεφτεί ο Πάπας, ενώ θα απομακρυνθούν όλοι οι κάδοι απορριμμάτων και κάθε ύποπτο αντικείμενο που μπορεί να προκαλέσει τις υποψίες για κάποιο απρόοπτη ενέργεια. Υποψίες υπάρχουν ότι κάποιοι θα αποπειραθούν να εμποδίσουν την είσοδο του Πάπα στο μεγάλο τζαμί Σουλτάν Αχμέτ και για τον λόγο αυτό θα απομακρυνθούν και όλοι οι περίοικοι από την ευρύτερη περιοχή.
Το μεγάλο βέβαια ενδιαφέρων στην επίσκεψη αυτή, ειδικά για τους απανταχού Ορθοδόξους χριστιανούς, είναι το τι θα γίνει στο Πατριαρχείο κατά την διάρκεια της συνάντησης Πάπα – Πατριάρχη. Δυστυχώς οι πληροφορίες που έρχονται συνεχώς από την Κωνσταντινούπολη δεν προοιωνίζουν κάτι το «αναπαυτικό» και όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις, θα συμβούν γεγονότα που θα προκαλέσουν την μεγάλη θλίψη των πιστών. Σημεία των καιρών!
Ο Παντοδύναμος να βάλει το χέρι του!
 
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

ΠΗΓΗ

ΚΑΤΣΙΚΟΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤ' ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Πως κάνουν τα βιβλία της Ιστορίας ασαφή, βαρετά, χωρίς ήρωες, απρόσωπα, χωρίς ονόματα. Δεν αναφέρονται τα ονόματα των οπλαρχηγών όπως..
ήταν ο Λάμπρος Τζαβέλας, ο γιος του Φώτος, οι ονομαστές οικογένειες του Ζέρβα, του Μπότσαρη, του Φωτομάρα, η θυσία των Σουλιώτισσων στο Ζάλογγο (ή κατά ορισμένους ο μύθος του Ζαλόγγου) απουσιάζει από το κείμενο. Και η ασάφεια δεν είναι μόνο στο κεφάλαιο για τους Σουλιώτες, χαρακτηρίζει όλο το βιβλίο.
Και να ήταν μόνο αυτό,παρουσιάζουν τους Σουλιώτες σαν επιδρομείς στα χωριά του κάμπου, (σε Ελληνικά χωριά) σαν κλεφτοκοτάδες!!! ή κατσικοκλέφτες!!! και ότι λαμβάνουν και χρήματα από τους ξένους για να πολεμούν τους Τούρκους.
Αναφέρονται στους ηρωϊκούς Σουλιώτες με τον όρο, ορισμένους απο τους αρχηγούς... κάποιοι Σουλιώτες... ούτε τα ονόματα των οπλαρχηγών δεν τολμούν να αναφέρουν!! Για να βαριούνται τα παιδιά την ιστορία μας, να μην τους εμπνέουν ήρωες και θυσίες. Να μην μαθαίνουν για την τραγικότητα του αγώνα των Σουλιωτών απέναντι στον Τούρκο κατακτητή να είναι όλα ασαφή και εξαιρετικά βαρετά.

Το κείμενο αυτούσιο από το βιβλίο της ΣΤ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του:

Οι κάτοικοι του Σουλίου ήταν βοσκοί που μιλούσαν ελληνικά και αρβανίτικα. Συχνά έκαναν επιδρομές στα χωριά του κάμπου, για να εξασφαλίσουν ζώα και γεννήματα.Οι δύσκολες συνθήκες ζωής των Σουλιωτών, η πολύχρονη ενασχόλησή τους με τα όπλα,η άριστη γνώση του εδάφους, το ομαδικό πνεύμα και κυρίως η εξαιρετική τους τόλμη, τους είχαν μεταμορφώσει σε ικανότατους πολεμιστές. Οι Σουλιώτες συνήθιζαν να πολεμούν οχυρωμένοι πίσω απο φυσικά εμπόδια. Δρούσαν ακόμη και τη νύχτα, ενώ δεν δίσταζαν να επιτεθούν με τα σπαθιά τους σε μεγαλύτερο αριθμό αντιπάλων, αιφνιδιάζοντάς τους.
Μάταια οι Τούρκοι προσπαθούσαν να υποτάξουν τους Σουλιώτες. Το Σούλι, απέχοντας 20 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, μπορούσε να προμηθεύεται χρήματα, όπλα και πυρομαχικά, τα οποία έστελναν απο τα Επτάνησα οι ξένες δυνάμεις κάθε φορά που συγκρούονταν με την Υψηλή Πύλη.
Περισσότερο αποτελεσματικός, ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων πέτυχε με διάφορους τρόπους να διώξει απο το Σούλι ορισμένους απο τους αρχηγούς, αδυνατίζοντας έτσι την άμυνά του. Τελικά οι Τούρκοι κατάφεραν να κατακτήσουν το Σούλι το 1803, μετά από πολλές προσπάθειες. Κατέλαβαν τον οχυρό λόφο Κούγκι, όμως ο καλόγερος Σαμουήλ, που τον κρατούσε ελεύθερο ως την τελευταία στιγμή, ανατινάχθηκε μαζί τους. Τότεκάποιοι Σουλιώτες έσπασαν τον κλοιό των Τούρκων με έφοδο και πέρασαν τελικά στην Κέρκυρα, ενώ οι υπόλοιποι συνθηκολόγησαν, αφού τους υποσχέθηκαν ότι θα εγκαταλείψουν με ασφάλεια το Σούλι και θα καταφύγουν με τα όπλα τους στην Πρέβεζα.
Οι Σουλιώτες στα Επτάνησα υπηρέτησαν αρχικά τους Ρώσους και στη συνέχεια τους Γάλλους κυρίαρχους. Το 1820, λίγο πριν τη Μεγάλη Επανάσταση, κλήθηκαν από τους Τούρκους να κατοικήσουν μόνιμα στο Σούλι, με τον όρο να βοηθήσουν το Σουλτάνο να εξοντώσει τον Αλή Πασά, με τον οποίο βρισκόταν σε πόλεμο. Οι Σουλιώτες συμφώνησαν και επέστρεψαν στα χωριά τους, αποκρούοντας με επιτυχία τους στρατιώτες του Αλή Πασά που έρχονταν εναντίον τους. Το 1822, όμως, έμειναν αβοήθητοι. Καταπονημένοι,εγκατέλειψαν οριστικά το Σούλι και διασκορπίσθηκαν στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Επανάστασης του 1821 πολλοί Σουλιώτες ανέπτυξαν σημαντικη δράση ως οπλαρχηγοί, έχοντας τη φήμη των γενναίων και αδάμαστων πολεμιστών του έθνους.

ΠΗΓΗ

ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ...

Τουρκικά τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά και ελληνικά, πρόβαλαν πρόσφατα εντυπωσιακή εικόνα τουρκικού υποβρυχίου το οποίο ήρθε αντιμέτωπο με ελληνικό πολεμικό σκάφος που είχε απομακρύνει τουρκικό αλιευτικό από την ελληνική θαλάσσια περιοχή. Το περιστατικό,
πραγματικό ή όχι, είναι ενδεικτικό του χαμηλού σημείου στο οποίο βρίσκονται σήμερα οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αμφοτέρων μελών του ΝΑΤΟ, Και τούτο καθώς πλησιάζει η πραγματοποίηση του 3ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας (Αθήνα 5-6 Δεκεμβρίου), το οποίο η ελληνική κυβέρνηση, υπό το φως των γεγονότων σε Κύπρο και Αιγαίο, θα ήταν καλύτερο να είχε αναβάλει.

Η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση στο Αιγαίο θα μπορούσε να συνοψισθεί ως εξής.
Η Ελλάδα υπερασπίζεται τον νησιωτικό και θαλάσσιο αιγαιακό χώρο της και τα κυριαρχικά δικαιώματα σε αυτόν, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και από διμερείς και διεθνείς συμβάσεις.
Η Τουρκία, για λόγους γεωπολιτικούς καθώς και οικονομικών συμφερόντων, επιχειρεί να τα αμφισβητήσει. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, όπως και τα Δωδεκάνησα, μαρτυρούν την παρουσία του ελληνικού στοιχείου εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια. Πρόσωπα – εμβλήματα της παγκόσμιας Ιστορίας κατάγονται από αυτά. Τα τουρκικά φύλα ήρθαν στην περιοχή ως κατακτητές χιλιετηρίδες μετά. Αποφύγανε να εγκατασταθούν στα νησιά είτε από φόβο γεωγραφικής απομόνωσης είτε επειδή τους ήταν ξένο το θαλάσσιο περιβάλλον.
Τα νησιά αυτά καταχωρήθηκαν στην Ελλάδα πρώτα με τη Συνθήκη του Λονδίνου και οριστικά με τη Συνθήκη του Λονδίνου και οριστικά με τη Συνθήκη της Λοζάνης το 1923.
Η Δωδεκάνησος, την οποία από το 1912 κατείχε η Ιταλία, ενσωματώθηκε στην Ελλάδα με τη Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ελλάδας – Ιταλίας το 1947.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν η ηττημένη των Βαλκανικών πολέμων (1912 – 13), ενώ η διάδοχός της Τουρκία ήταν αμέτοχη στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Τούρκοι ιστορικοί, πολιτικοί και διπλωμάτες μέμφονται τις τότε ηγεσίες τους ότι δεν κατόρθωσαν να αποτρέψουν την υπαγωγή των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς και τα Δωδεκάνησα, στην Ελλάδα.

Την απώλεια αυτού του γεωπολιτικού πλεονεκτήματος, όπως και την αποκομιδή οφελών από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, που είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν τον υποθαλάσσιο χώρο, προσπαθεί από το ’74 και μετά να ανατρέψει η Άγκυρα.
Σε αυτή τη λογική δεν έχει υπογράψει τις δύο βασικές διεθνείς Συνθήκες για το Δίκαιο της Θάλασσας (Γενεύης και Μοντέγκο Μπέι), ενώ υπαναχώρησε από τη συμφωνία Κ. Καραμανλή και Σ. Ντεμιρέλ για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όσον αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Όσο οι πιθανότητες και οι δυνατότητες εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων αυξάνουν, σε συνδυασμό και με μία συνεργασία με Κύπρο και Ισραήλ, τόσο εντονότερη θα γίνεται η τουρκική παραβατικότητα.
Οι παρεμποδίσεις αεροσκαφών και αλιευτικών και οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο θα καθιστούν τα επεισόδια όλο και συχνότερα.
Από κάποιο τυχαίο γεγονός δεν πρέπει να αποκλεισθεί και πολεμική εμπλοκή.

Όσο η Άγκυρα δεν αλλάζει συμπεριφορά με σεβασμό του διεθνούς νόμου και των σχέσεων καλής γειτονίας, οι ελληνικές κυβερνήσεις πρέπει:

Α. Να αναπτύξουν έντονη διπλωματική δραστηριότητα σε διμερή και πολυμερή επίπεδο για σταθερή, διαρκή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση συμμάχων και λοιπών χωρών για την τουρκική παραβατικότητα

Β. Να επιδιώξουν την απόκτηση και άλλων διεθνών ερεισμάτων με ανάπτυξη μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής

Γ. Να ενισχύσουν την αποτρεπτική ισχύ της εθνικής άμυνας

Δ. Να φροντίσουν για την εξύψωση του ηθικού φρονήματος του λαού και των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έχει τρωθεί από τα σκάνδαλα που συνδέονται με τα εξοπλιστικά προγράμματα, την οικονομική κρίση και τα Μνημόνια.

Εξωτερική πολιτική και εθνική άμυνα θα πρέπει να πάνε χέρι-χέρι. Hand in hand, όπως έλεγε ο παλιός αμερικανός υπουργός Εξωτερικών John Foster Dulles.

Χρήστος Μπότζιος
Πρέσβυς ε.τ.

ΠΗΓΗ: εφημ. «Το Παρόν»

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ: Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΟΥ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΤΗ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Η Αγία Αικατερίνα\η υπήρξε μία από τους Μεγαλομάρτυρες της Ορθοδοξίας, που έμεινε ακλόνητη στα πιστεύω της παρά τις πιέσεις και τα βασανιστήρια που υπέστη.
Σύμφωνα με τον Ρουφίνο, το πρώτο της όνομα ήταν Δωροθέα. Μετά την βάφτισή της όμως, έλαβε το όνομα Αικατερίνα, αυτή δηλαδή που είναι πάντα καθαρή, αγνή. (αει+καθ\τ\αρίνα). Έζησε
στην Αλεξάνδρεια, στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμίνου, είχε αριστοκρατική κατάγωγή και τεράστια μόρφωση.

Από μικρή είχε ξεχωρίσει για την σοφία, την πραότητα αλλά και τον δυναμισμό της, ο οποίος δεν άργησε να φανεί. Όταν ο Μαξιμίνος εξέδωσε διάταγμα που υποχρέωνε όλους τους υπηκόους του να προσφέρουν σε αυτόν θυσίες, ανταποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο την ευμένεια των θεών των ειδώλων, απειλώντας τους μάλιστα πως σε περίπτωση ανυπακοής θα υποβληθούν σε βασανιστήρια, η Αικατερίνη δεν υπάκουσε, αποφασίζοντας να δείξει στον κόσμο την αλήθεια, με όποιο κόστος.
Έτσι έσπευσε στο ναό, όπου γίνονταν οι θυσίες και ζήτησε να δει τον Μαξιμίνο, ο οποίος και την δέχτηκε αμέσως. Τότε, επιστρατεύοντας την άριστη γνώση της ελληνικής κλασσικής γραμματείας, καθώς και την άπταιστη ρητορική της δεινότητα, με τρόπο ευθύ και ειλικρινή του είπε: «βασιλιά μου, έπρεπε να γνωρίζεις ότι οι θυσίες σου απευθύνονται σε είδωλα φθαρτών ανθρώπων και όχι σε πραγματικούς θεούς, πράγμα που υποστηρίζει και ο διαλεκτικός φιλόσοφος Διόδωρος όταν λέει ότι κάποιους ανθρώπους οι συνάνθρωποί τους τους ονόμασαν θεούς και τους περιέβαλαν με το αξίωμα της αθανασίας, ενώ κάποιους άλλους που επέδειξαν ανδρεία ή κάποια αρετή τους τίμησαν με αδριάντες και αγάλματα, αργὀτερα δε τους θεώρησαν θεούς και επινόησαν θυσίες, τιμές και πανηγύρια, πράγμα που καταδικάζει και ο δικός σας σοφός, ο Πλούταρχος, όταν λέει ότι εισήγαγαν την πλάνη των ειδώλων». Τον παρότρυνε μάλιστα να μελετήσει τα λόγια των σοφών, γιατί μόνο έτσι θα γνώριζε τον μόνο αληθινό Θεό.
Ο Μαξιμίνος έκπληκτος από το θάρρος και την παρρησία της, της ζήτησε να συνεχίσουν την συζήτησή τους, αμέσως μετά την τέλεση των θυσιών. Έτσι κι έγινε. Στην μεταξύ τους συνομιλία ο Βασιλιάς προσπάθησε να της αλλάξει γνώμη, χωρίς, όμως, αποτέλεσμα, καθώς δεν μπορούσε να αντικρούσει τα επιχειρήματά της. «Στριμωγμένος» ως ήταν αποφάσισε να συγκεντρώσει τους καλύτερους ρήτορες της εποχής, προκειμένου να την αντιμετωπίσουν. Μέχρι την συνάντηση μάλιστα, έθεσε την Αικατερίνη υπό φρούρηση.
Όταν συγκεντρώθηκαν οι 50 επιφανέστεροι ρήτορες της εποχής, τους προειδοποίησε να προετοιμαστούν τα μέγιστα, σαν να έχουν να αντιμετωπίσουν τον Πλάτωνα, γιατί σε περίπτωση που ηττηθούν θα γελοιοποιηθούν.
Στην συνέχεια ο Αγώνας λόγου ξεκίνησε ενώπιον πλήθους κόσμου. Ο πρώτος και καλύτερος ρήτορας απευθύνθηκε στην Αικατερίνη και γεμάτος έπαρση της είπε: «Εσύ είσαι που μιλάς με θράσος και αναισχυντία για τους θεούς μας;» Η Αικατερίνη απάντησε: «Εγώ είμαι, αλλά ποτέ δεν μίλησα με θράσος και αναισχυντία.Πάντα μιλάω με ηπιότητα, σεβασμό και αγάπη προς την αλήθεια». Ξεκίνησε έτσι μία λογομαχία, στην οποία η Αικατερίνη με τα ίδια τους τα επιχειρήματα, ανέτρεπε τα λεγόμενά τους. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα, όπως το παραδίδει ο Συμεών ο Μετφραστής:
Ρήτορας «Πρώτα πρώτα ο Όμηρος, όταν προσεύχεται στον Δία, τον χαρακτηρίζει πολυδοξασμένο, αθάνατο. Ο Ορφέας ευχαριστεί τον Απόλλωνα και τον αποκαλεί βασιλιά, παντεπόπτη…Οπότε κι εσύ μην απατάσαι και λατρεύεις θεό έναν εσταυρωμένο, τον οποίο κανένας από τους σοφούς μας ούτε σοφό τον ονόμασε, ούτε και ήξερε αν ήταν θεός».
Αικατερίνη «Παραδέχομαι ότι αυτά που ανέφερες τα είπαν οι ποιητές. Όμως λένε κι άλλα. Ο Όμηρος, για παράδειγμα, αποδίδει στον πατέρα των θεών σας πολλά ελαττώματα, αφού τον λέει ψεύτη, διεστραμμένο, πανούργο και απατεώνα, ανώ γράφει πως λίγο έλειψε να τον έδενε η Ήρα, ο Ποσειδών και η Αθηνά. Ο Ορφέας επίσης καταλογίζει μεγάλη ανοησία και φαντασιοπληξία σε όσους λατρεύουν αυτούς τους θεούς. Αλλά και ο Σοφοκλής προσθέτει: “Υπάρχει Θεός, που δημιούργησε το σύμπαν. Εμείς οι θνητοί θεσμοθετήσαμε και κατασκευάσαμε αγάλματα θεών από ξύλο, πέτρα ή χρυσό. Και ορίσαμε θυσίες σ’ αυτούς, θεωρώντας όλα αυτά ως εκδήλωση σεβασμού και λατρείας”». Είχε μείνει όμως ακόμα κάτι που δεν είχε αντικρούσει η Αικατερίνη. Το επιχείρημα του ρήτορα, κατά το οποίο κανένας αρχαίος Έλληνας σοφός δεν κάνει λόγο για τον Ιησού.
Τότε η Αικατερίνη βγάζει και δείχνει μπροστά σε όλους τον χρησμό των Σίβυλλων (αρχαίες προφήτισσες) και την μαρτυρία του Απόλλωνα μέσω των μάντεὠν του στους Δελφούς.
«Κάποτε θα έρθει στην πολύπαθη γη κάποιος αναμάρτητος και με τους όρους της θεότητας θα λύσει την φθορά ανίατων παθών. Ο άπιστος όμως λαός θα τον φθονήσει και θατον κρεμάσει ως κατάδικο θανάτου. Και όλα αυτά θα τα υπομείνει με πραότητα».
«ἐπί την πολυσχεδῆ ταύτην ἐλάσειε γῆν· καὶ δίχα σφάλματος γενήσεται σάρξ· άκαμάτοις δέ θεότητας ὄροις· ἀνιάτων παθῶν λύσει φθοράν· καί τούτου φθόνος γενήσεται ἐξ άπίστου λαοῦ· καί πρὸς ὔψος κρεμασθήσεται ὡς θανάτου κατάδικος· ταῦτα δέ πάντα παίσεται πράως».
Τον ίδιο χρησμό επικαλέστηκαν τόσο Απόστολος Παύλος που συνιστούσε στους χριστιανούς να μελετούν τα ελληνικά κείμενα και μάλιστα τους σιβυλλικούς χρησμούς: «λάβετε και τας ελληνικάς βίβλους. Επίγνωτε Σίβυλλαν, ως δηλοί ένα Θεόν και τα μέλλοντα έσεσθαι…», όσο και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος σε λόγο του προς τους «Αγίους Συλλόγους» του Χριστιανισμού.
Ο χρησμός του Απόλλωνος: «Ένας ουράνιος με μάχεται,που είναι φως τριλαμπές. Ο παθών είναι θεός, και η θεότητά του δεν έπαθε, διότι είναι φθαρτος κατά το σώμα, αλλά αλλότριος της φθοράς. Είναι Θεός και άνθρωπος. Ως θνητός θα υποστεί και βρισιές και σταυρό και ταφή. Από τα βλέφαρά του κάποτε θα κυλήσουν δάκρυα θερμά. Πέντε χιλιάδες άνδρες θα χορτάσει από πέντε άρτους, διότι ήθελε να εξουσιάσει ως Θεός. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος σταυρώθηκε σε ξύλο, αυτός που εξέπνευσε και από τον τάφο έλκει πολλούς στον ουρανό».
Απέδειξε δηλαδή πως ο Ελληνισμός με τον Χριστιανισμό είναι έννοιες αλληλένδετες.
Έτσι η Αικατερίνη είπε: «Αυτός ρητορά μου είναι ο Χριστός, ο δικός μου Θεός, που σταυρώθηκε και πέθανε και ετάφη, αλλά την τρίτη μέρα αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς». Συνέχισε έπειτα μιλώντας για την δημιουργία, τον άνθρωπο, κλπ, ώσπου ο ρήτορας έμεινε άναυδος. Βλέποντάς το αυτό ο Μαξιμίνος διέταξε τους υπόλοιπους ρήτορες να σπεύσουν προς βοήθειά του. Εκείνοι όμως ισχυριζόμενοι πως δεν μπορούν να τα καταφέρουν, έπεσαν στα πόδια της και την παρακάλεσαν να ζητήσει από τον Θεό να συγχωρέσει τις αμαρτίες τους και να τους αξιώσει να λάβουν το Βάπτισμα και το Άγιο Πνεύμα. Μόλις το είδε αυτό ο Μαξιμίνος διέταξε να τους κάψουν στην πυρά. Η Αικατερίνη τότε, γεμάτη γαλήνη τους είπε «Αυτή η φωτιά θα γίνει για σας το βάπτισμα». Το περιστατικό αυτό έκανε πολλούς ειδωλολάτρες να στραφούν στον χριστιανισμό και να βροντοφωνάξουν την πίστη τους. Ανάμεσα τους και η γυναίκα του Μαξιμίνου, Αυγούστα, ο στρατοπεδάρχης του και 200 στρατιώτες του. Μαρτύρησαν όλοι…
Το χειρότερο όμως μαρτύριο υπέστη η ίδια η Αικατερίνη, που πίστευε πως μέσα από αυτό θα στραφεί πολύς κόσμος στον Χριστό, γι αυτό και δεν φοβήθηκε. Πίστευε ακόμη, αυτό που με τόση σιγουριά είχε δηλώσει ο Σωκράτης στην Απολογία του. Ότι δηλαδή, δεν τον ένοιαζε να πεθάνει, γιατί στον παρόντα κόσμο τα πάντα είναι ψεύτικα. Θα πήγαινε σε έναν καλύτερο κόσμο, δίπλα στους αθανάτους. Έτσι η Αικατερίνη τον παρότρυνε να τελειώσει αυτό που έχει αποφασίσει. Την έδεσε λοιπόν σε έναν ειδικό τροχό, ώστε να βρει τραγικό θάνατο. Τα δεσμά όμως έσπασαν…
Τότε ο Μαξιμίνος αποφάσισε να την αποκεφαλίσει. Καθώς την πήγαινε στο απόσπασμα, πλήθος κόσμου την ακολουθούσε, ομολογώντας την πίστη του και θρηνώντας για τον χαμό της. Λέγεται μάλιστα ότι όταν της έκοψε ο δήμιος το κεφάλι δεν χύθηκε αίμα, αλλά γάλα. Η εκκλησία τιμά την μνήμη της στις 25 Νοεμβρίου και θεωρείται προστάτις της Φιλολογίας και των φοιτητών.
Χρόνια καλά στις εορτάζουσες!

ΠΗΓΗ

ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Ας δούμε τις βασικές δογματικές διαφορές μας με τους Καθολικούς:

1) Στο Σύμβολο της Πίστεως (“Πιστεύω”), πρόσθεσαν αυθαίρετα την φράση «και εκ του Υιού εκπορευόμενο» (filioque), διδασκαλία ξένη που δεν υπάρχει στο Ευαγγέλιο. Αντιθέτως, ο Κύριός μας
Ιησούς Χριστός, Λέει καθαρά ότι το Άγιο Πνεύμα παρά τους Πατρός εκπορεύεται (Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 15, Εδάφιο 26), γεγονός που ανεγνώρισαν και επικύρωσαν η Πρώτη και η Δεύτερη Οικουμενική Σύνοδος.

2) Οι Καθολικοί υποστηρίζουν πως ο Πάπας έχει το αλάθητο! Η Αίρεση των Καθολικών, το 1870, κατά την πρώτη Βατικάνιο Σύνοδο, ανεγνώρισε το αλάθητο. Δηλαδή, πως όταν μιλάει ο εκάστοτε Πάπας περί πίστεως από καθέδρας, είναι αλάνθαστος!

Αυτή όμως η ιδέα, ότι ο εκάστοτε Πάπας δεν κάνει λάθη, είναι αντίθετη προς την Αγία Γραφή και την Αποστολική Παράδοση, διότι σημαίνει Απόλυτη Θεοπνευστία!

Εμείς γνωρίζουμε, ότι Απόλυτα Θεόπνευστοι και συνεπώς αλάθητοι, ήσαν μόνο οι Άγιοι Απόστολοι, οι οποίοι Φωτίστηκαν ιδιαιτέρως από το Άγιο Πνεύμα, και είπαν και έγραψαν αυτά που είδαν και άκουσαν (Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 6, Εδάφιο 10, και, Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 14, Εδάφιο 26, και, Κεφάλαιο 16, Εδάφιο 13).

Εξ άλλου, οι Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος, ουδέποτε ζήτησαν να γίνει το δικό τους θέλημα, αλλά συζητούσαν αρκετά, όλοι μαζί οι Φωτισμένοι Άγιοι Απόστολοι, και κατόπιν, κατέληγαν με αυτόν τον τρόπο, στα Θεόπνευστα Συμπεράσματά τους, και ουδέποτε με τον δικτατορικό τρόπο που ενεργεί ο Πάπας, ο οποίος έφθασε στο σημείο να ανακηρύξει τον εαυτό του διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου και αντιπρόσωπο του Χριστού, ορατή κεφαλή της Εκκλησίας (το λεγόμενο «πρωτείο του Πάπα») και αλάνθαστο διδάσκαλο της Χριστιανικής Πίστεως!!! Κι αυτό συμβαίνει, ενώ η Καινή Διαθήκη Αναφέρει σαφέστατα, πως μόνο ο Χριστός είναι η Κεφαλή και ο Αρχηγός της Εκκλησίας, τόσο της Στρατευομένης εδώ στη Γη, όσο και της Θριαμβευούσης Εκκλησίας στον Ουρανό (Προς Εφεσίους Επιστολή, Κεφάλαιο 1, Εδάφια 22-23).

3) Οι Καθολικοί επέβαλαν στους κληρικούς τους την υποχρεωτική αγαμία! Ενώ, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη και ολόκληρη την Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση, ο Κληρικός είναι ελεύθερος να διαλέξει μεταξύ Γάμου και αγαμίας.

4) Διδάσκουν ότι υπάρχει το καθαρτήριο πυρ, γεγονός που δεν αναφέρεται πουθενά, ούτε στην Αγία Γραφή, ούτε και στην Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση! Δηλαδή, ότι οι ψυχές μετά τον θάνατο, καθαρίζονται από κηλίδες αμαρτιών, που δεν είχαν καθαριστεί όταν ζούσαν με το σώμα στη Γη!

Από την άλλη, η Καινή Διαθήκη μας Διδάσκει με σαφήνεια, πως ο Κύριος Ιησούς Χριστός, με την Σταυρική Του Θυσία, Αναδείχθηκε "Ιλασμός περί των αμαρτιών μας", δηλαδή, η Χάρη του Χριστού που Προήλθε από την Σταυρική Του Θυσία, Δίνει την άφεση των αμαρτιών για όσο είμαστε στη Γη και Εξομολογούμαστε (Α' Καθολική Επιστολή Ιωάννου, Κεφάλαιο 2, Εδάφιο 2).

Και ακόμα, πως όταν φύγουμε από την ζωή αυτή, δεν θα υπάρξει καμία κάθαρση των ψυχών μας, παρά μονάχα η Κρίση τους από τον Κύριο.

5) Διδάσκουν τα περί αξιομισθίας των Αγίων, μία ακόμα αυθαίρετη διδασκαλία, η οποία και αυτή δεν αναφέρεται πουθενά, ούτε στην Αγία Γραφή, ούτε και στην Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση!

Αξιομισθία των Αγίων σημαίνει, πως τα καλά έργα της Θεοτόκου και των Αγίων, είναι περισσότερα από όσα χρειάζονται για να σωθούν αυτοί, και επομένως περισσεύουν και για τους άλλους ανθρώπους, που δεν έχουν τέτοια έργα. Τα καλά λοιπόν έργα που περισσεύουν από τους Αγίους, νομίζει ο Πάπας πως μπορεί να τα διαθέτει (!) για την συγχώρηση αμαρτιών άλλων ανθρώπων, που υστέρησαν σε έργα αρετής ή πέθαναν αμαρτάνοντες!

Αντιθέτως, ο Κύριος και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, μας Διαβεβαιώνουν πως η κάθε ψυχή, θα Κριθεί σύμφωνα με τις πράξεις της και μόνο, δηλαδή, πως ο Θεός θα Κρίνει τον καθένα, σύμφωνα με τα έργα του και μόνο.

6) Διδάσκουν ότι η Θεοτόκος γεννήθηκε χωρίς το προπατορικό αμάρτημα (με τη λεγόμενη «άσπιλη σύλληψη»), ενώ η Αλήθεια της Αγίας μας Εκκλησίας μας Υποδεικνύει, ότι το Άγιο Πνεύμα Την Καθάρισε από κάθε μολυσμό της προπατορικής αμαρτίας, όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είπε κατά τον Ευαγγελισμό Της «Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε» (Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 1, Εδάφιο 35).

7) Έχουν πέσει στην αίρεση της Μαριολατρείας, αφού πιστεύουν ότι η Θεοτόκος ανελήφθη όπως ο Χριστός στους Ουρανούς (δηλαδή με σώμα άφθαρτο) και την λατρεύουν σαν θεά! Ενώ όπως μας Διδάσκει η Αγία μας Εκκλησία μέσα από την Ιερή Παράδοση, η Παναγία μας δεν αναστήθηκε με Σώμα άφθαρτο όπως ο Κύριος, αλλά μετέστη με το Σώμα Της στους Ουρανούς την τρίτη ημέρα από την Κοίμησή Της, για να μην γνωρίσει εκείνο φθορά, διότι «δεν ήταν δυνατό να παραμείνει κάτω από τη γη το Σώμα Εκείνης, χάριν της Οποίας ο Θεός έπλασε όλο τον κόσμο» (όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Άγιος και Μέγας Βασίλειος).

8) Τέλος, οι Καθολικοί επιδεικνύουν αιρετική συμπεριφορά και στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Δεν Βαπτίζουν όπως Δίδαξε ο Κύριος (Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 16, Εδάφιο 16, και Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 28, Εδάφιο 19), αλλά ραντίζουν!

Βαπτίζω σημαίνει βυθίζω, βουτάω εξ ολοκλήρου στο νερό. Αντιθέτως, εκείνοι κατήργησαν την τριπλή κατάδυση και ραντίζουν απλώς και μόνο τον βαπτιζόμενο.

Εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ραντίζουμε κατ’εξαίρεση το νήπιο, μόνο σε περίπτωση ύψιστης ανάγκης, μόνο δηλαδή όταν κινδυνεύει να πεθάνει αβάπτιστο (οπότε και του κάνουμε Αεροβάπτισμα), και αργότερα εάν ζήσει κάνουμε μόνο το Χρίσμα.

Οι Καθολικοί το Χρίσμα το τελούν στα αγόρια στην ηλικία των 14ων ετών και στα κορίτσια στην ηλικία των 12 ετών, ενώ εμείς σε νηπιακή ηλικία μαζί με το Βάπτισμα, και κατόπιν τα Κοινωνούμε, κάνοντας έτσι πράξη τα Θεόπνευστα Λόγια των Αγίων Πατέρων μας, οι οποίοι Διδάσκουν πως κατά τον νηπιοβαπτισμό υπάρχει ωφέλεια Πνευματική, την οποία ο άνθρωπος λαμβάνει ακόμα και χωρίς να καταλαβαίνει κάτι. Μιλάνε για την Πνευματική Ωφέλεια, που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα και που λαμβάνει κάποιος στο Βάπτισμα και στο Χρίσμα, η Οποία εργάζεται μυστικά στο πνεύμα του βαπτιζόμενου, ενώ τονίζουν πως κατά το Μυστήριο του Χρίσματος, ο βαπτιζόμενος δέχεται από νήπιο ακόμη τα Χαρίσματα και τις Δωρεές του Αγίου Πνεύματος.

Όσο για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, οι Καθολικοί χρησιμοποιούν άζυμο άρτο και από το 1200 και μετά, έπαψαν να μεταδίδουν στους πιστούς το Σώμα και το Αίμα όπως εμείς, αλλά μεταδίδουν μόνο αγιασμένο άρτο!

Όμως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, Είπε καθαρά πως «αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν δεν φάτε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε ζωή μέσα σας. Εκείνος που μου τρώει τη σάρκα και μου πίνει το αίμα έχει ζωή αιώνια, κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα» (Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο 6, Εδάφιο 53-54).

Τέλος, το Ιερό Ευχέλαιο οι Καθολικοί το τελούν μόνο προ του θανάτου ως εφόδιο, ενώ αντιθέτως η Αγία Γραφή μας Διδάσκει πως το Ιερό Ευχέλαιο, τελείται για τους πιστούς προς ίαση όταν αυτοί ασθενούν (Επιστολή Ιακώβου, Κεφάλαιο 5, Εδάφιο 14). Πάνω στο Θέμα αυτό, οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας, Διδάσκουν με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος πως τα Εφόδια προ του θανάτου για τους Χριστιανούς, είναι η Εξομολόγηση και η Θεία Κοινωνία.

*Οι Καθολικοί αντί να αναθεωρήσουν την στάση τους και να επανέλθουν από εκεί που έφυγαν, ζητούν από την Ορθόδοξη Εκκλησία να αρνηθεί την αρχαία Αγία της Πίστη και να υποταχθεί στον Πάπα της Ρώμης!
ΠΗΓΗ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ;;;

Είναι φανερό πως δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης ή μάντης, για να κατανοήσει πως τα πράγματα έχουν φτάσει πλέον στην τελική φάση και πως η μεγάλη «θύελλα»,
παραμονές της ιστορικής, όπως χαρακτηρίστηκε, επίσκεψης του Πάπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, επέρχεται με όλες τις συνέπειες που θα έχει σε ολόκληρο το ελληνορθόδοξο ποίμνιο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήδη οι τελευταίες δηλώσεις του Πατριάρχη έχουν ξεκαθαρίσει την κατάσταση και οι προθέσεις του έχουν πλέον εκδηλωθεί χωρίς κανένα πρόσχημα και χωρίς κανένα δισταγμό. Ακόμα και αν σε αυτή την συνάντηση, (και αυτό είναι εκτός απροόπτου το πιο πιθανό), δεν τεθεί επίσημα ο στόχος της ένωσης, είναι φανερό πως τα θεμέλια έχουν τεθεί και δεν παραμένει παρά ο χρόνος υλοποίησης του «οικοδομήματος» που κάποιοι επιδιώκουν να ολοκληρωθεί με την αναγγελθείσα πανορθόδοξη σύνοδο για το 2016.
Είναι αλήθεια πως ζούμε όλοι μας, είτε το έχουμε αντιληφθεί είτε όχι, πολύ ιστορικές στιγμές. Το ζήτημα πια δεν είναι να κατανοήσει κανείς τι επέρχεται και τι εξελίξεις δρομολογούνται από αυτή την συνάντηση στο Φανάρι, αλλά το τι θα επακολουθήσει, το πώς θα εξελιχτεί η οικουμενιστική κίνηση και κυρίως τι συνέπειες θα έχει σε ένα ποίμνιο ουσιαστικά έρμαιο των περιστάσεων. Η αλήθεια είναι πως το τι θα γίνει δεν εξαρτάται από όλους όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις, αφού αυτές έχουν προκαθοριστεί, αλλά το ποιες είναι οι θέσεις και οι ευθύνες όλων μας και το πώς θα δεχτούμε αυτό το «ιστορικό γεγονός», δηλαδή την προτιθέμενη ένωση των «εκκλησιών», μια εξέλιξη που ανατρέπει εκ θεμελίων όλα τα μέχρι σήμερα σταθερά και δογματικά δεδομένα που καθόριζαν την ελληνορθόδοξη πίστη και την ελληνορθόδοξη λατρεία στην ιστορία και στο σήμερα.
Όσοι νομίζουν και το υποστηρίζουν δημόσια πως αυτά δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν, μάλλον έχουν λανθασμένη άποψη από το τι είναι η εκκλησία και κυρίως ποιες είναι οι ευθύνες όλων μας. Αντί να παραθέτουν διάφορα θεολογικά επιχειρήματα αποπροσανατολισμού, θα ήταν καλύτερα να διαβάσουν ξανά και μόνο αυτό που αναφέρει ο Vladimir Lossky στο εξαίρετο έργο του, «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας» : «Η Εκκλησία είναι καθολική εις πάντα τα μέρη αυτής. Έκαστον των μελών της, όχι μόνον ο κληρικός αλλά και πας λαϊκός, καλείται να ομολογεί και να υπερασπίζει την αλήθειαν της παραδόσεως και να αντιτάσσεται και προς αυτούς ακόμη τους Επισκόπους εάν ούτοι πίπτουν εις αίρεσιν».
Κανείς σήμερα δεν μπορεί να είναι ούτε τυφλός ούτε κωφάλαλος. Πνευματικοί πατέρες που καθοδηγούν εκατοντάδες πιστούς, έχουν την μεγίστη ευθύνη για όσα συμβαίνουν χωρίς να προβάλλουν, όντας οι ίδιοι φυγόδικοι, καμία αντίδραση. Ποιμένες, (ευτυχώς όχι όλοι), που ποιμαίνουν μεγάλα ποίμνια, έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν ενημερώνουν το ποίμνιο στα όσα επέρχονται και το χειρότερο, δίνουν την εικόνα πως όλα βαίνουν καλώς. Ελληνορθόδοξα ιδρύματα που έχουν ιδρυθεί για τη προστασία της Ορθοδοξίας, αδιαφορούν, (ευτυχώς όχι όλα), για την λεηλασία της από αυτούς ακριβώς που τάχτηκαν να την εκπροσωπήσουν και ασχολούνται με αποπροσανατολιστικές ανθρωπιστικές δραστηριότητες. Ο μη συνειδητοποιημένος Χριστιανός προτιμά την «κάλυψιν», την «απόκρυψιν» και την «παραλαγήν». Έτσι τον λόγο λαμβάνουν τα «παραπετάσματα καπνού», που μεταφράζονται επί της θεωρίας και κυρίως επί της «πράξεως», ως «εμείς είναι αδύνατον να κάνουμε κάτι», ή, «θα μιλήσει ο Θεός» και επίσης το εντελώς εξοργιστικό, «οι εποχές είναι πάντοτε οι ίδιες και αυτά συνέβαιναν πάντοτε» και άλλα συναφή. Μάλιστα υπάρχουν και ορισμένοι οι οποίοι θεωρούν τον επιβεβλημένο έλεγχο σαν κατηγορία, κατάκριση, κλπ.
Δυστυχώς ή ευτυχώς για όλους αυτούς, τα γεγονότα έρχονται σαν «χείμαρρος». Κανείς μας δεν θα μπορέσει να συνεχίσει να κρύβεται και να καλύπτεται από θελογίζουσες υπεκφυγές . Στο Βυζάντιο, όπως μας τονίζει με έμφαση ο κορυφαίος βυζαντινολόγος, Στήβεν Ράνστιμαν, στο μνημειώδες έργο του, «Η Βυζαντινή Θεοκρατία» : « Ο σεβασμός για την θεϊκή εξουσία του Αυτοκράτορα ή του Πατριάρχη δεν εμπόδιζε τους Βυζαντινούς να ξεσηκώνονται σε επανάσταση εναντίον ενός ανθρώπου που τον θεωρούσαν ανάξιο για μια τέτοια θέση». Ο δε Πάτερ Παΐσιος μας άφησε παρακαταθήκη ότι, «Το ορθόδοξο πνεύμα είναι να λέει και να καταχωρεί ο καθένας την γνώμη του όχι να μην μιλεί γιατί φοβάται, ή να κολακεύει για να τα έχει καλά με τον αρχιεπίσκοπο ή με τον ηγούμενο», (από Πάτερ Παΐσιος ο αγιορείτης, Τόμος Α). Τέλος ο Άγιος Σεραφείμ Ρόουζ μας αναφέρει μέσα από το εξαιρετικά προφητικό, (1975), βιβλίο του «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», πως, «Ορθόδοξοι θεολόγοι και άλλα επίσημα Ορθόδοξα σωματεία διεξάγουν διαλόγους με Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες και εκδίδουν κοινά ανακοινωθέντα με θέματα όπως η Θεία Ευχαριστία, η πνευματικότητα και τα παρόμοια, χωρίς καν να πληροφορούν τους ετεροδόξους ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Εκκλησία του Χριστού στην οποία όλοι είναι προσκεκλημένοι, ότι μόνο τα δικά Της Μυστήρια είναι χορηγοί χάριτος, ότι η Ορθόδοξη πνευματικότητα μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο από αυτούς που την ξέρουν εμπειρικά μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησιά ότι όλοι αυτοί οι διάλογοι και τα κοινά ανακοινωθέντα είναι μια ακαδημαϊκή, συμβατική καρικατούρα της γνήσιας συνομιλίας, μιας συνομιλίας που έχει σκοπό την σωτηρία των ψυχών. Δεν υπάρχει όριο στην προδοσία, την νόθευση και την αυτοκαταστροφή της Ορθοδοξίας ;;;».
Και να κλείσουμε χωρίς να είμαστε ούτε πανεπιστημιακοί θεολόγοι, ούτε θεολογίζοντες εκ του ασφαλούς, (δυστυχώς στους δύσκολους καιρούς μας έχουμε «πλημμυρήσει» από δαύτους που συνεχώς ομιλούν χωρίς να λένε τίποτα), παρά μονάχα όντας ανάξιοι, αγωνιούντες για όλες αυτές τις εξελίξεις, την «Β΄ Κορινθ. 6:14-17», που αναφέρει : «Να μη συνδέεστε με του απίστους γιατί τι σχέση έχει η δικαιοσύνη με την ανομία ; ή τι επικοινωνία μπορεί να έχει το φως με το σκοτάδι ; Μπορεί να υπάρχει συμφωνία μεταξύ του Χριστού και του Βελιάλ ; Ή τι κοινό έχει ο πιστός με τον άπιστο ;…Γι αυτό φύγετε από μέσα από αυτούς και χωριστείτε λέγει ο Κύριος».
Αλήθεια τι δέον γενέσθαι ;
 
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

ΠΗΓΗ

ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!!!

Ἀγαπητέ ἀναγνώστη σέ χαιρετῶ καί εὔχομαι νά εἶσαι καλά. Ἄν καί γιά νά εἶσαι καλά πρέπει νά εἶσαι κοντά στόν Θεό σου! Νά τόν ἀγαπᾶς καί ὄχι νά τόν φοβᾶσαι. Νά τοῦ μιλᾶς σάν πατέρα σου, νά τοῦ λές
τά πάντα, τίς χαρές καί τίς λύπες σου, τά ὄνειρά σου καί τίς ἀπογοητεύσεις σου. Δέν εἶναι ὁ Θεός -ὅπως τό λένε πολλοί- μιά ἀνώτερη, ἀόρατη ἤ ἀπρόσωπη δύναμη. Ὁ Θεός εἶναι ὁ Χριστός πού ἔλαβε σάρκα καί αἷμα, ὅπως τό δικό μας, καί γιά τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς σταυρώθηκε μιά ἡμέρα στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ. Σταυρώθηκε γιά μένα καί γιά σένα λαμβάνοντας τό βάρος τῶν λαθῶν καί τῶν ἁμαρτιῶν μας, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τά βαρίδια τῆς ζωῆς μας. Σταυρώθηκε, ἀλλά ἀναστήθηκε καί μέ αὐτόν τόν τρόπο πάτησε τόν θάνατο καί ἔτσι ὅποιος πιστεύει σ᾽Αὐτόν δέν πεθαίνει ἀλλά ζεῖ αἰώνια. Καί ἄν τό σῶμα του κάποια στιγμή πεθαίνει, ἡ ψυχή ζεῖ καί τήν περιμένει ζωή ἀτέλειωτη. Σέ παρακαλῶ μήν τό παίρνεις στά ἀστεῖα ἤ ἐπιπόλαια αὐτό, ὑπάρχει ζωή μετά τόν θάνατο, ὑπάρχει κρίση γιά τόν καθένα μας. Ἀλλά ἔχεις δίκιο ὡς ἕνα σημεῖο νά μήν τό καταλαβαίνεις αὐτό, γιατί δέν εἶναι θέμα μυαλοῦ ἤ εὐφυΐας ἀλλά πνευματικῆς κατάστασης. Ὅσο κάποιος προοδεύει πνευματικά τόσο ἀρχίζει καί νιώθει τά παρόντα καί τά μέλλοντα. Ἀγαπητέ μου ἡ ζωή εἶναι ὄμορφη μέ τόν Θεό, ἔχει ἐνδιαφέρον, δέν εἶναι καθόλου βαρετή καί αὐτό γιατί εἴμαστε πλασμένοι γιά τόν Χριστό. Ὅπως τό ψάρι δημιουργήθηκε γιά νά κολυμπάει καί τά πουλιά γιά νά πετοῦν, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε γιά τόν Θεό, γιά νά ζεῖ μαζί Του ἤ καλύτερα γιά νά ἑνωθεῖ μαζί Του. Ναί, μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό καί ἄν γίνει αὐτό, τότε ἔχεις ἑνωθεῖ μέ τήν ἴδια τήν ἀγάπη γιατί ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη! Σέ παρακαλῶ ζήτησε ἀπό τόν Θεό νά Τόν συναντήσεις, νά σοῦ ἀποκαλύψει τήν ὕπαρξή Του. Ἄν μέ καλή διάθεση τό προσευχηθεῖς, θά τό κάνει καί θά ἔρθει κοντά σου καί τότε θά εἶσαι ὄντως εὐτυχής. Δέν βρίσκεται ἡ χαρά στά ὑλικά ἀγαθά, ἡ χαρά αὐτή κρατάει λίγο, εἶναι περαστική. Ἄν ἔρθει ὁ Χριστός καί ἀγγίξει τήν ψυχή σου, ὤ τότε θά ξαναγεννηθεῖς! Θά γεμίσει ἡ καρδιά σου, θά ἀλλάξει ἡ καθημερινότητά σου.

Στήν ἀναζήτηση αὐτή τοῦ Θεοῦ μήν ξεχάσεις νά παρακαλᾶς τήν Παναγία, ἡ ὁποία ἔχει τό ἔργο νά πρεσβεύει γιά τούς ἀνθρώπους! Νά τής μιλᾶς ἁπλά καί χωρίς πολλά λόγια. Ἐκείνη ἀκούει τούς παλμούς τῆς ὕπαρξής μας. Στήν ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ καί στήν πορεία τῆς συνάντησης μαζί Του σπουδαῖο εἶναι νά βρεῖς ἕναν ἱερέα ὁ ὁποῖος μέ ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον θά σέ βοηθάει καί θά σέ στηρίζει στήν προσπάθειά σου. Θέλω νά σοῦ πῶ καί κάτι ἄλλο. Ὁ Θεός ὡς Πνεῦμα βρίσκεται παντοῦ καί στή γῆ καί στή θάλασσα καί στόν ἀέρα, ἀλλά ὡς Σῶμα βρίσκεται μόνο στήν Ἐκκλησία. Προσπάθησε ἄν καί εἶσαι κουρασμένος ὅλη τήν ἑβδομάδα, νά πηγαίνεις στόν ναό, ὄχι ἁπλά γιά νά ἀνάβεις ἕνα κερί-καλό εἶναι καί αὐτό- ἀλλά τήν ὥρα πού τελεῖται ἡ θεία λειτουργία! Τότε εἶναι ἀνοιχτοί οἱ οὐρανοί, τότε ὁ οὐρανός βρίσκεται στή γῆ καί ἡ γῆ ἀνεβαίνει στόν οὐρανό. Τότε ἅγιοι, ἄγγελοι, ἄνθρωποι ζῶντες καί κεκοιμημένοι συνεορτάζουν. Ἐκεῖ θά συναντᾶς καί τίς ψυχές τῶν γνωστῶν σου πού ἔχουν φύγει ἀπό τήν παρούσα ζωή. Αὐτές τίς ὧρες εἶναι ἀνοιχτές οἱ πύλες τοῦ οὐρανοῦ καί ὁ Θεός ἀφουγκράζεται τίς ψυχές τῶν παιδιῶν Του πού Τόν καλοῦν. Ἀγαπητέ μου, προσπάθησε νά κάνεις καλό στόν διπλανό σου καί ἄν δέν μπορεῖς τουλάχιστον ἀγωνίσου νά μήν τοῦ κάνεις κακό. Μήν ἀφήνεις νά πνίγουν τήν ψυχή σου ὁ ἐγωισμός, οἱ ζήλειες, οἱ κακίες ἤ ἡ ἐκδίκηση. Δέν θά νιώθεις καλά! Δέν θά εἶσαι καλά! Θά νιώθεις τό κενό μέσα σου! Τό κακό ποτέ δέν φεύγει μέ τό κακό. Πραγματικά μεγάλος εἶναι αὐτός πού ἀνταποδίδει καλό ἔναντι τοῦ κακοῦ. Αὐτήν τήν στάση ζωῆς καί ὁ Θεός τήν εὐλογεῖ καί ὁ ἄνθρωπος νιώθει ἤρεμος. Νιώθει ζεστή, καθαρή καί ἀνάλαφρη τήν ψυχή του. Σέ παρακαλῶ νά μή ζεῖς σάν νά μήν ὑπάρχει Θεός καί σάν νά εἶναι αὐτή ἡ ζωή αἰώνια. Μήν σέ παρασύρει ὁ ρυθμός τῆς καθημερινότητας, φρόντισε γιά τήν ψυχή σου καί μήν τήν ἀφήνεις νά πεινάει. Κάθε πρωΐ ὅταν ξεκινᾶς τήν ἡμέρα σου νά λές Χριστέ μου Σέ παρακαλῶ νά μήν κάνω κακό καί νά μήν πάθω κακό! Ὅ,τι ὅμως καί ἄν μοῦ συμβεῖ νά μήν Σέ ἐγκατελείψω ποτέ! Ἄν μπορεῖς να ψιθυρίζεις καί μιά πολύ δυνατή προσευχή. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλό! Ἄς κάνουμε καί ἐσύ καί ἐγώ τόν ἀγώνα μας νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό ὅ,τι βρώμικο ἔχει καί ἄς παλεύουμε κάθε μέρα νά βροῦμε καί νά ἀγκαλιάσουμε τόν Θεό μας! ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ!

Τοῦ ἀρχιμ.Ἰακώβου Κανάκη

ΤΩΡΑ ΣΩΘΗΚΑΜΕ...

Σήμερα, Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014, ο Οικουμενικός Πατριάρχης υποδέχτηκε στο Φανάρι τον Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κ. Joseph Biden. Αυτή είναι η δεύτερη φορά, που
ο Αντιπρόεδρος επισκέπτεται το ιερό Κέντρο της Ορθοδοξίας, μετά την 3η Δεκεμβρίου 2011.

Ο κ. Μπάιντεν έφτασε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο λίγα λεπτά πριν τις 12. Στην είσοδο του Πατριαρχείου τον υποδέχθηκαν ο μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, ο αρχιγραμματέας της Συνόδου αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Σαμαράς και κληρικοί της πατριαρχικής αυλής.
Προσερχόμενος στο Πατριαρχείο, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος εξήρε την προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη. «Αυτός είναι ο άνδρας, που πράττει αυτά τα οποία λέει» δήλωσε στους δημοσιογράφους.

Είναι όμως όλα σωστά από αυτά που λέει και που πρόκειται να πράξει;

(Απόσπασμα ομιλίας του Σεβασμιώτατου Σεραφείμ Πειραιώς)
.....
¨ Φαίνεται ότι ο Προκαθήμενος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της ευσεβούς πηγής του Γένους, καθώς συνειδητοποιεί και ο ίδιος, ότι οι Διάλογοι με τον Παπισμό «δεν πάνε άλλο», αλλά έχουν βαλτώσει για τα καλά, δεν βλέπει άλλη διέξοδο για την ένωση παρά μόνο τη λύση της Φεράρας- Φλωρεντίας. Λογαριάζει όμως χωρίς τον «ξενοδόχο», ή μάλλον τους «ξενοδόχους». Και ο ένας «ξενοδόχος», ο πιστός λαός του Θεού, όπως τότε αγωνίστηκε, έτσι και σήμερα θα αγωνιστεί και δεν πρόκειται να δεχθεί, αλλά θα κηρύξει άκυρη μια νέα Ψευδοσύνοδο τύπου Φεράρας – Φλωρεντίας. Ο δε άλλος «ξενοδόχος», η Εκκλησία της Ρωσίας, με την μόλις πριν από μερικούς μήνες απόρριψη του κειμένου της Ραβέννας, έστειλε σαφές μήνυμα στο Φανάρι, ότι δεν πρόκειται να δεχθεί καμιάς μορφής πρωτείο, είτε αυτό είναι Φαναριώτικο, είτε Παπικό.¨
Σεβασμιότατε επιτρέψτε μας μια προσθήκη.
Υπάρχει και τρίτος ξενοδόχος που πρέπει να λογαριάσουνε και μόλις έκανε την επίσκεψη του στο Φανάρι.
Ο τρίτος ξενοδόχος είναι η ΗΠΑ. Μάλιστα ζητάει και αυτή το ¨ ΠΡΩΤΕΙΟ¨ της ,Πρωτείο ¨γεωπολιτικό¨ σε αντιστοιχία με το γεωπολιτικό πρωτείο της Ρωσίας.
Έτσι λοιπόν οι πνευματικές και οι πολιτικές κεφαλές που σχεδιάζουν ¨πρωτεία¨ πρέπει να λογαριάσουν…
¨παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ. ¨
¨ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς, καὶ ὁ Κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς. 5 τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς. ¨
¨ Κύριος εἶπε πρός με· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. 8 αἴτησαι παρ᾿ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς. 9 ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ὡς σκεύη κεραμέως συντρίψεις αὐτού¨


Πως θα σωθούμε;
Ας βάλουμε εδώ και τώρα ¨Πρωτείο¨ στη ζωή μας την μυριόπνοο ΕΥΧΗ.
¨ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ¨ … και τον κόσμο σου άπαντα.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΠΗΓΗ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΛΕΘΟΝΤΑΙ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ Ε' ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Συγκεκριμένα, στην ενότητα «Μελετώντας τα μίγματα» του βιβλίου φυσικής της Ε' Δημοτικού Σχολείου, με τίτλο : «ΕΡΕΥΝΩ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ», στο κάτω μέρος των σελίδων (19-20) διακρίνεται ένα μπλέντερ, μέσα στο οποίο φαίνεται να
αλέθεται κάτι που φαινομενικά θυμίζει… βίδες (ζυμαρικά).

Αν όμως κανείς προσέξει καλύτερα την εικόνα, θα διαπιστώσει έντρομος πως μέσα στο μπλέντερ αλέθονται άνθρωποι που πνίγονται στο αίμα και όχι αθώα... ζυμαρικά. Μιλάμε, βέβαια, για βιβλίο που βρίσκεται στα χέρια μαθητών και μαθητριών των Δημοτικών Σχολείων της χώρας.  

Το protothema.gr αποκαλύπτει πως η επίμαχη εικόνα είναι έργο του εκκεντρικού Ιάπωνα καλλιτέχνη Άιντα Μακότο, ο οποίος είναι γνωστός για τα προκλητικά του έργα, είτε τύπου manga, είτε σε ζωγραφική, βίντεο, φωτογραφία, κ.ά.

Στη χώρα του θεωρείται σήμερα ένας από τους κορυφαίους εκφραστές της σύγχρονης ιαπωνικής τέχνης.

Είναι προφανές, πως η συγκεκριμένη φωτογραφία επιλέχθηκε στο... πόδι από τους υπεύθυνους της έκδοσης, που εγκρίθηκε από το υπουργείο Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και διανέμεται στους μαθητές και στις μαθήτριες της Ε' τάξης των Δημοτικών Σχολείων της χώρας.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, αφού έχει άμεση σχέση με την ψυχοσύνθεση μικρών παιδιών. Το υπουργείο Παιδείας θα χρειαστεί να δώσει πειστικές εξηγήσεις για το «φιάσκο», αλλά και να προβεί, ενδεχομένως, στην επανέκδοση του βιβλίου, με αφαίρεση της επίμαχης φωτογραφίας. 

ΠΗΓΗ

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ...;

Τα γεγονότα τρέχουν αλλά έχοντας προγραφεί στην Αποκάλυψη και τα άλλα ιερά βιβλία της Εκκλησίας, απλώς μας καλούν σε αυξημένη επαγρύπνηση, με τη σιγουριά όμως ότι τελικά για τους πιστούς που θα δείξουν υπομονή κατά τις δοκιμασίες, όλα θα αποβούν σε καλό. Γνωρίζομε λέει ο απόστολος Παύλος ότι στους αγαπώντες τον Θεό όλα συνεργούν εις αγαθόν. Αυτό θα γίνει και εδώ στη Γη. Η αναλαμπή της Ορθοδοξίας είναι προφητευμένη, και θα έρθει ξαφνικά, εκ Θεού.
Ο γέροντας Σωφρόνιος θέτει ένα ερώτημα: «Η παρατηρούμενη σε όλο τον κόσμο πνευματική κρίση άραγε δεν είναι προετοιμασία προς μία νέα μεγάλη αναγέννηση; ... Και αυτό είναι δυνατόν να έλθει σαν ισχυρή πλημμύρα, σαν εκτυφλωτική αστραπή στο σκότος του μεσονυκτίου».
Και ο γέροντας Πορφύριος έλεγε: «Η εποχή µας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε µιά αθλία κατάσταση. Ο Θεός όμως, µας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν’ απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό». Όμως θα δυσκολέψει πολύ η κατάσταση, γι’ αυτό ο ίδιος συμβούλευε μια γερόντισσα: «να υπερασπισθείς ό,τι ανήκει στη Μονή, γιατί θα ΄ρθουν δύσκολοι καιροί και ο κόσμος θα χρειασθεί φροντίδα από τα Μοναστήρια».
Αλλά και ο Κύριος Ιησούς καθιστά σαφές ότι τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του, και να μη φοβόμαστε: «Δεν πωλούνται δύο στρουθία αντί ενός (ευτελούς) ασσαρίου; Και ένα απ’ αυτά δεν θα πέσει στη γη χωρίς τη θέληση του πατρός σας (Θεού). Εσάς δε και οι τρίχες τις κεφαλής είναι μετρημένες. Μην λοιπόν φοβηθείτε. Από πολλά στρουθία διαφέρετε (υπερέχετε) εσείς» (Ματθ. Ι29-Ι31).

 

ΠΗΓΗ

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἡ εὐσεβὴς Ἄννα σύζυγος τοῦ Ἰωακείμ, πέρασε τὴν ζωή της χωρὶς νὰ μπορέσει νὰ τεκνοποιήσει, καθὼς ἦταν στείρα. Μαζὶ μὲ τὸν Ἰωακεὶμ προσευχόταν θερμὰ στὸν Θεὸ νὰ τὴν
ἀξιώσει νὰ φέρει στὸν κόσμο ἕνα παιδί, μὲ τὴν ὑπόσχεση ὅτι θὰ ἀφιέρωνε τὸ τέκνο της σὲ Αὐτόν.

Πράγματι, ὁ Πανάγαθος Θεὸς ὄχι μόνο τῆς χάρισε ἕνα παιδί, ἀλλὰ τὴν ἀξίωσε νὰ φέρει στὸν κόσμο τὴν γυναίκα ποὺ θὰ γεννοῦσε τὸν Μεσσία, τὸν Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστό.

Ὅταν ἡ Παναγία ἔγινε τριῶν χρόνων, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, ἡ Ἄννα καὶ ὁ Ἰωακείμ, κρατώντας τὴν ὑπόσχεσή τους, τὴν ὁδήγησαν στὸ Ναὸ καὶ τὴν παρέδωσαν στὸν ἀρχιερέα Ζαχαρία. Ὁ ἀρχιερέας παρέλαβε τὴν Παρθένο Μαρία καὶ τὴν ὁδήγησε στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅπου δὲν ἔμπαινε κανεὶς ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἴδιο, ἐπειδὴ γνώριζε ἔπειτα ἀπὸ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ τὸ μελλοντικὸ ρόλο τῆς Ἁγίας κόρης στὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Κυρίου.
Στὰ ἐνδότερά του Ναοῦ ἡ Παρθένος Μαρία ἔμεινε δώδεκα χρόνια. Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ προμήθευε τὴν Παναγία μὲ τροφὴ οὐράνια. Ἐξῆλθε ἀπὸ τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅταν ἔφθασε ἡ ὥρα τοῦ Θείου Εὐαγγελισμοῦ.

Ἀπολυτίκιον. 

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις· ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς, μεγαλοφώνως βοήσωμεν· χαῖρε τῆς οἰκονομίας, τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσης.

ΠΗΓΗ

Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΣΑΡΙΑ

«Η σαρία εφαρμόζεται και στην Ευρώπη», είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της βελγικής εφημερίδας Libre Belgique. 

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ
«η Δυτική Θράκη είναι η μοναδική περιοχή στην Ευρώπη, όπου όχι μόνο εφαρμόζεται η σαρία, αλλά υπερισχύει του εθνικού δικαίου». Ως παραδείγματα αναφέρει τους γάμους μεταξύ ανηλίκων, την αυτόματη ανάθεση της επιμέλειας των τέκνων στον πατέρα σε περίπτωση διαζυγίου, τη μικρότερη κληρονομική μερίδα για τις γυναίκες, καθώς και το απαρχαιωμένο σύστημα εκπαίδευσης της μειονότητας.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή της κυβέρνησης και είναι ένα ακόμη βήμα προς την τουρκοποίηση της Θράκης μας. 


ΠΗΓΗ

Υ.Γ.: Η σαρία ζει και βασιλεύει στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας...
για τους μουσουλμάνους Έλληνες υπηκόους της Θράκης δεν ισχύει το Αστικό Δίκαιο που ισχύει για κάθε Έλληνα πολίτη, αλλά η Σαρία...είναι απαράδεκτο μέσα στην ίδια χώρα να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, είναι απαράδεκτο πολίτες της ίδιας χώρας να υπάγονται σε δύο διαφορετικά συστήματα Δικαίου.

"ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΡΕΛΛΟΚΟΜΕΙΟ.."

"Είναι φοβερή, εξωφρενική η κατάσταση! Η παλαβομάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθει «ο υιός της απώλειας». Θα γίνει τρελλοκομείο. Μέσα στην αναμπουμπούλα που θα επικρατεί, θα ξεσηκωθεί κάθε κράτος να κάνει ό,τι του λέει ο λογισμός. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, τα συμφέροντα των μεγάλων να είναι τέτοια, που να μας βοηθήσουν. Κάθε λίγο θα ακούμε κάτι καινούργιο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα πράγματα. Μόνον που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα."

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ – ΛΟΓΟΙ Β”

Η "ΘΥΕΛΛΑ" ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ... ΜΠΟΦΟΡ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ!!!

Μεγαλοπρεπή υποδοχή ετοιμάζει το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης στον Πάπα Φραγκίσκο, που θα έρθει στην Πόλη στις 29-30 Νοεμβρίου σε μια επίσκεψη η οποία, όπως χαρακτηρίζεται και από το Βατικανό, θα είναι ιστορική καθώς θα εξαλείψει και τα τελευταία εμπόδια για την ένωση των εκκλησιών. Είναι χαρακτηριστικό πως κανείς δεν θυμάται να υπήρξαν στο παρελθόν ανάλογες προετοιμασίες για υποδοχή επισήμου προσώπου στο Πατριαρχείο.

Η επίσκεψη αυτή έχει πάρει μεγάλη έκταση και στον τουρκικό τύπο και είναι πολύ ενδεικτικά τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται για τις προετοιμασίες του Φαναρίου για την ιστορική, όπως χαρακτηρίστηκε αυτή μέρα που ο Πάπας θα πατήσει το πόδι του στο Φανάρι. Είναι χαρακτηριστικό το ρεπορτάζ της τουρκικής εφημερίδας, Sabah, σχετικά με την επίσκεψη του Πάπα στο Πατριαρχείο και για την συνάντηση του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα, μεγάλος οργασμός έργων παρατηρείται αυτές τις μέρες στον χώρο του Πατριαρχείου εν όψει της επίσκεψης του Πάπα. Κηπουροί εργάζονται εντατικά από το πρωί μέχρι το βράδυ για να παρουσιάσουν ένα ανθοστόλιστο περίγυρο στον Πάπα, μπογιατζήδες έχουν πιάσει δουλειά και βάφουν τους γύρω χώρους ακόμα και τις πόρτες του Αγίου Γεωργίου, όπου θα τελεστεί η λειτουργία παρουσία του Πάπα, οι γύρω χώροι καθαρίζονται εντατικά και τοποθετούνται γλάστρες και άλλα καλλωπιστικά στοιχεία που θα διακοσμήσουν όλο τον περίγυρο για να «ευφρανθεί» ο Πάπας όταν θα φτάσει στο Φανάρι.
Ο ίδιος ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου, ο γνωστός αρχιμανδρίτης Δωσίθεος Αναγνωστόπουλος, σε δηλώσεις του στον τουρκικό τύπο ανέφερε ότι οι προετοιμασίες έχουν εντατικοποιηθεί έτσι ώστε να δοθεί μια πολύ όμορφη εικόνα στον Πάπα της Ρώμης όταν θα φτάσει στο Φανάρι, που θα τον υποδεχτεί μετά «βαΐων και κλάδων» ο ίδιος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαίος. Ο αρχιμανδρίτης Δωσίθεος Αναγνωστόπουλος τόνισε πως η επίσκεψη αυτή έχει πολύ μεγάλη σημασία και οι δυο προκαθήμενοι θα παρακαθίσουν στην λειτουργία που θα τελεστεί στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου. Το πρόγραμμα του Πάπα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Πατριάρχη, περιέχει επίσκεψη στην Αγία Σοφία, στο τζαμί του Σουλτάν Αχμέτ που βρίσκεται πλησίον της Αγίας Σοφίας και στην παπική εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στην περιοχή του Harbıye. Η επίσκεψη του Πάπα θα ολοκληρωθεί στις 30 Νοεμβρίου μετά από επίσημο γεύμα που θα του παραθέσει ο Πατριάρχης επί τη εορτή του Αγίου Ανδρέου, ιδρυτή της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια θα αναχωρήσει αεροπορικώς για την Ρώμη. Άλλο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο από την αναμενόμενη επίσκεψη του Πάπα στην Κωνσταντινούπολη, είναι και το μεγάλο πανό που έχει αναρτηθεί στην είσοδο της παπικής εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου με την επιγραφή, «Καλώς Ήρθες», στα αγγλικά και στα τουρκικά, (Hoşgeldinız).
Όπως φαίνεται και από τις προετοιμάσεις, η επίσκεψη αυτή του Πάπα κρίνεται από το ίδιο τον Πατριάρχη σαν ιστορικής και μεγάλης θρησκευτικής σημασίας, γι’ αυτό και οι προετοιμασίες που γίνονται είναι πρωτοφανείς, καθώς για πρώτη φορά υπάρχει τόσο μεγάλη κινητοποίηση εν όψει της επίσκεψης του προκαθημένου του Βατικανού στο Ελληνορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.
Σε όλο όμως αυτό το «ωραίο» κλίμα της αναμενόμενης μεγαλοπρεπής υποδοχής από το Φανάρι του Πάπα, είναι πρόδηλη η αδιαφορία για την αγωνία του συνειδητού ποιμνίου, το οποίο αγωνιά για τις επιπτώσεις αυτής της επίσκεψης, που είχε προβληθεί και από τις δυο πλευρές σαν η τελική φάση της ένωσης των εκκλησιών, (;;;) και για τις συνέπειες που θα έχει στην ίδια τη Ορθοδοξία, σε μια από τις πιο κρισιμότερες περιόδους της ιστορίας της. Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους οι ποιμενάρχες καθώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι εξελίξεις επιταχύνονται και το να κρύβεται κάνεις πίσω από «προφάσεις εν αμαρτίαις», δεν αποτρέπει πλέον τίποτα μπροστά στην αναμενόμενη «θύελλα» που έρχεται με πολλά σημάδια και πολλά…μποφόρ.
Αλλοίμονο μας!

Νίκος Χειλαδάκης

 

ΠΗΓΗ

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Η ζωή του Χριστιανού σε κάθε εποχή είναι δύσκολη και γεμάτη θλίψεις. Το είπε ο Κύριος: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωαν. ιστ΄ 33). Και ο Απόστολος Παύλος συνιστά
στους Ρωμαίους και σε όλους τους Χριστιανούς να υπομένουν τις θλίψεις (Ρωμ. ιβ΄ 12). Θλίψεις λοιπόν, διωγμούς και δοκιμασίες γνώρισαν οι Χριστιανοί σε όλες τις εποχές, όμως η εποχή μας, εποχή της παγκοσμιοποίησης, έχει τις ιδιαιτερότητές της, σε σχέση με τις προηγούμενες.

Τη σύγχρονη κοινωνία ο Ορθόδοξος Αμερικανός καθηγητής Φιλοσοφίας της Ιατρικής Τρίστραμ Ένγκελχαρντ την χαρακτηρίζει «μεταχριστιανική και νεοπαγανιστική» ( Η. Tristram Engelhardt, Jr «Τα θεμέλια της Βιοηθικής – Μια Χριστιανική θεώρηση», Εκδ. Αρμός, Αθήνα, 2007, σελ. 470). Και προσθέτει:

«Οι Χριστιανοί θα χρειαστεί να μάθουν να ζουν χριστιανικά σ΄ ένα κόσμο που γίνεται όλο και πιο εχθρικός προς τον δικό τους τρόπο ζωής. Δεν είναι μόνον ότι ο Χριστιανισμός αποκαθηλώνεται και αμφισβητούνται οι παραδοσιακές κοινωνικές δομές… Η Ορθοδοξία βρίσκεται περικυκλωμένη από μια κουλτούρα, η οποία, ακόμη κι όταν είναι κατ’ επίφασιν χριστιανική, είναι παγανιστική… Η σύγχρονη νέο-ειδωλολατρία είναι κατά τρόπο συγκεκριμένο και συνειδητό μεταχριστιανική. Θέλει να παραμερίσει την Ορθοδοξία. Έτσι οι Χριστιανοί βρίσκονται σε μια κοινωνία που τείνει να εντάξει τους ίδιους και τα παιδιά τους σε ένα κοσμοπολίτικο ήθος, που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής. Όταν αντιστέκονται, θεωρούνται <δυσανεκτικοί>, ακραίοι και αντίθετοι με τον πυρήνα αξιών που διαμορφώνουν την κυρίαρχη κουλτούρα».
Η δικιά μας η ζωή σ’ αυτή την καταιγίδα που ζούμε πώς μπορεί να διαμορφωθεί;  

Πρώτον να έχουμε ακλόνητη και ζέουσα Πίστη. Χωρίς Πίστη στον νικητή του θανάτου Θεάνθρωπο Ιησού είμαστε ένα φτερό στον θυελλώδη άνεμο. 

Δεύτερον να έχουμε αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο. Αγάπη που « πάντα στέγει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει». (Κορ.Α΄ ιγ΄ 7). 

Τρίτον να είμαστε έτοιμοι για την μαρτυρία και το μαρτύριο μας ενώπιον «ηγεμόνων και βασιλέων» (Μαρκ. ιγ΄ 9). Είναι συγκλονιστικό το παράδειγμα των νέων Χριστιανών μαρτύρων στη Συρία και στο Ιράκ. Όταν βρέθηκαν από τους ισλαμιστές μπρος στο δίλημμα να αλλαξοπιστήσουν ή να πεθάνουν προτίμησαν τον θάνατο από το να ασπαστούν το Ισλάμ. Μαρτυρία είναι κάθε πράξη που κηρύσσει Χριστό, Εσταυρωμένο και Αναστημένο.

Τέταρτο είναι η άμυνα και η προάσπιση της Πίστης μας, των Αρχών μας, της Παράδοσής μας, της Πατρίδας μας. Σαφές παράδειγμα αυτής της άμυνας έναντι της επίθεσης του «εκσυγχρονισμού» ήταν τα δύο συλλαλητήρια της Εκκλησίας για τις ταυτότητες, που αν και πολεμήθηκαν από την εκσυγχρονιστική εξουσία και υπονομεύθηκαν εκ των έσω – γιατί και η Εκκλησία έχει διαβρωθεί από τον εκσυγχρονισμό – ήταν μια πράξη αντίστασης στην αλλοτρίωση της συνείδησής μας, που θέλουν να μας επιβάλλουν.

Άμυνα είναι η προσευχή, άμυνα είναι να μην βλέπουμε στην τηλεόραση εκπομπές και σίριαλ που δεν ταιριάζουν στο ήθος μας, στην Παράδοσή μας. Άμυνα είναι να μην υποκύπτουμε στον καταναλωτισμό, στα όσα μας επιβάλλει η προπαγάνδα. Άμυνα είναι, παρά τις δυσκολίες, να συνεχίζουμε να ζούμε ως άνθρωποι, και όχι ως ρομπότ. 

Πέμπτο και τελευταίο είναι να μην υπάρχει ημέρα που να μην διδάσκουμε τον συνάνθρωπό μας, να μην μεταλαμπαδεύουμε στους νεότερους τα όσα παραλάβαμε από τους γονείς και παππούδες και γιαγιάδες μας. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς δάσκαλος για να πει δυο λόγια που θα μείνουν στα παιδιά και στα εγγόνια του. Κυρίως το παράδειγμά του μετράει και μιλάει στις ψυχές τους.

Οι άνθρωποι και ειδικότερα οι Χριστιανοί έχουν περάσει πολλές μπόρες στα 2000 χρόνια της παρουσίας τους στη Γη. Τώρα περνούν άλλη μία. Είναι πιο ύπουλη, πιο δόλια από τις προηγούμενες και είναι αποτέλεσμα της λογικοκρατίας, της αυτονόμησης από τον Θεό και του ηδονισμού στη Δύση, κατά τους τελευταίους τρεις αιώνες. Ο δυτικός άνθρωπος είναι αιχμάλωτος των παθών του, αλλά πιστεύει πως έτσι ζει ελεύθερα… Ο Ορθόδοξος Χριστιανός είναι αμαρτωλός, γεμάτος πάθη και αδυναμίες, αλλά τα ξέρει και τα ομολογεί. Ο Δυτικός άνθρωπος είναι γεμάτος πάθη και αδυναμίες, αλλά τα βαφτίζει αρετές, τα ανάγει σε κανόνες ζωής και τα επιβάλλει στους άλλους ανθρώπους ως «εκσυγχρονισμό»… Λόγω του πάθους του εγωισμού του ο Δυτικός άνθρωπος δεν ανέχεται διαφοροποιήσεις από τη δική του αντίληψη για τη ζωή. Γι’ αυτό και επιδιώκει να παύσει να υπάρχει η Ορθόδοξη αντίληψη, ως «παρωχημένη» και «μεσαιωνική». Αυτή είναι μια δυσκολία για τους σημερινούς Ορθοδόξους στην πνευματική άμυνα τους – η Ορθοδοξία έχει μάθει να αμύνεται στο πέρασμα των αιώνων έναντι Ανατολής και Δύσης… Επί πλέον δυσκολία υπάρχει για τους Έλληνες Ορθοδόξους, που είμαστε λίγοι και, κατά την κοσμική αντίληψη, αδύνατοι. Όμως πρέπει, οφείλουμε να αμυνθούμε, και να έχουμε θάρρος και Πίστη στον Χριστό, που μας τονίζει «θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας διαβεβαιώνει «ότι παν το γεγεννημένον εκ του Θεού νικά τον κόσμον» (Α΄ Ιωαν. ε΄ 4). 

 Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

ΠΗΓΗ

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Οι Έλληνες πάντα αγωνίζονταν για την πατρίδα τους την Ελλάδα, για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ελληνική γλώσσα, την ελληνική ιστορία, την Ορθοδοξία.

Έλληνες, ξυπνείστε, ενωθείτε, αγωνιστείτε, διαμαρτυρηθείτε ενάντια στη
δικτατορία της Νέας Τάξης πραγμάτων που κάποιοι παγκοσμιοποιημένοι εγκέφαλοι θέλουν να μας επιβάλλουν... μια παγκόσμια κυβέρνηση για να μας ελέγχουν και για να το καταφέρουν πολεμούν την ελληνική ιστορία, την ορθοδοξία, την ελληνική παιδεία, την ελληνική γλώσσα με σκοπό να εξαφανίσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ο Ελληνισμός είναι εμπόδιο στην παγκόσμια κυριαρχία γι' αυτό προσπαθούν να τον εξαφανίσουν...καταλάβετε το και ΕΝΩΘΕΙΤΕ!!!

Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ

Διαβάζοντας αυτό το κείμενο αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα δεν έγινε τυχαία.

—Και στις δέκα τεχνικές θα αναγνωρίσει κανείς τη δική του καθημερινότητα, τη δική του
πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια της ευημερίας μας.

— Δικαίως συμπεραίνει κανείς ότι όλα εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα είχαν σχεδιάσει.

—Όλες οι τεχνικές εφαρμόστηκαν πάνω μας και σήμερα πια μπορούμε να πούμε ότι αποδειχθήκαμε τα ιδανικά πειραματόζωα!

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται, να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτ’ απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους»

6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές…

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες».

Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, η κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσεις του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους..

ΠΗΓΗ

ΞΥΠΝΑ ΛΑΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΡΑ...

"Πρόκειται να καταλάβη οργή την εκκλησία και να παραδοθή σε ανθρώπους όμοιους με άλογα κτήνη. Γιατί είδα την Αγία Τράπεζα της Εκκλησίας και
κυκλικά απ' όλα τα μέρη ολόγυρά της, να στέκουν μουλάρια και να κλωτσούν προς τα μέσα έτσι όπως κλωτσούν τα ζώα που πηδούν άτακτα από 'δω κι από 'κει."

Προφητεία του Μεγάλου Αντωνίου

Ξύπνα λαέ Του Θεού, ξύπνα για να υπερασπισθείς τους ορθόδοξους κληρικούς που σε απέμειναν, γιατί σε λίγο θα στερέψει η γη τελείως από ορθόδοξους κληρικούς, γιατί θα είναι όλοι αιρετικοί ή κακόδοξοι. Ξύπνα γιατί η πίστη για τον χριστιανό είναι όπως το κεφάλι στον άνθρωπο. Αν χαθεί η πίστη, πεθαίνουμε ακαριαία. Ξυπνείστε λοιπόν γιατί έρχεται μεγάλη μπόρα στην εκκλησία..

ΠΗΓΗ

300 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ

«Στο Μέγα Δέντρο ξεκινά
στο Καλοντάει αγιάζει
χτίζει σκολειά, χτίζει εκκλησιές
χτίζει την Ρωμηοσύνη.
Πάτερ Κοσμά, σαν να ‘ταν χθές
το κήρυγμά σου αχάζει
στη Ρούμελη, στην Ήπειρο
στην απεραντοσύνη».
Το ποίημα είναι του Γεωργίου Αθάνα και αποδίδει νομίζω εναργώς αυτό που στάθηκε ο άγιος Κοσμάς:
ο χτίστης της Ρωμηοσύνης. Χτίζει, γράφει ο ποιητής, πρώτα σχολειά και κατόπιν χτίζει και εκκλησιές, διότι «το σχολείον ανοίγει τας εκκλησίας, το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια» κατά τον αείχλωρο λόγο, του αγίου. Τα σχολεία όμως που «ανοίγουν» εκκλησιές και την κατ’ οίκον εκκλησία, την οικογένεια, είναι τα σχολεία του Πατροκοσμά, τα σχολεία που φωτίζουν τους νέους και όχι σαν τα σημερινά που κλείνουν εκκλησιές και γκρεμίζουν μοναστήρια.
 
Λίγο πιό πάνω από την γενέτειρά μου, στην Άνω Μηλιά Πιερίας, υπάρχει ναός του αγίου. Σε μια διχάλα ενός δέντρου είναι καρφωμένος ένας σιδερένιος σταυρός από τον Πατροκοσμά: Εκεί δίπλα χτίστηκε η εκκλησιά. Καμάρωναν οι παπούδες: πέρασε κι απ’ τα μέρη μας ο Αγιο-Κοσμάς. Κι απ’ όπου δίδασκε ο Πατροκοσμάς, όπου έστηνε το ταπεινό σκαμνί του, που ήταν ο τάφος του όπως έλεγε, το αντίχριστο Ισλάμ εκεί δεν στέριωνε.
 
Σε εποχή που οι κατακτητές μάς αφανίζουν, που οι αλώπεκες του σκότους, οι παπικοί, οργιάζουν, οι Εβραίοι βυσσοδομούν και οι ραγιάδες υποκύπτουν και κατά επαρχίες αλλαξοπιστούν, ο άγιος παίρνει στους ισχνούς ώμους του τον σταυρό του Κυρίου και χτίζει σχολειά για να μαθαίνουν τα σκλαβόπουλα «τι είναι Θεός, τι είναι Αγία Τριάς, τι είναι άγγελοι, αρχάγγελοι, τι είναι καταραμένοι οι δαίμονες, τι είναι Παράδεισος, τι είναι κόλασις, τι είναι αμαρτία και αρετή».
 
Στα σημερινά σχολειά των άθεων γραμμάτων, δεν μαθαίνουν οι μαθητές μας τι είναι οι καταραμένοι οι δαίμονες και η αμαρτία, αλλά καλούνται να μιμηθούν τους δαίμονες. (Θυμίζω στο βιβλίο Θεατρικής Αγωγής Ε-Στ Δημοτικού, την παρότρυνση του βιβλίου, σελ. 81, «είσαι δαιμόνιο», να υποδυθούν, δηλαδή, οι μαθητές το δαιμόνιο). «Το κακό», έλεγε ο άγιος σε μια προφητεία του, «θα σας έρθει από τους διαβασμένους». Δεν είπε μορφωμένους. Ο λαός μας τους μορφωμένους τους ονομάζει γνωστικούς, ενώ τους διαβασμένους πολύξερους. Πολύξεροι είναι οι ημιμαθείς που μεταρρυθμίζουν, αναγεννούν, αναπτερώνουν την Παιδεία, για να καταλήξουμε σήμερα, αντί να έχουμε σχολεία ρωμαίικα, με «ψυχή και Χριστό», να καταντήσουν μάνδρες εκκλησιομαχίας, αφιλοπατρίας και γλωσσικής αφασίας.
 
Δίδασκα προχτές στους μαθητές μου, παιδιά Στ’ Δημοτικού το Ευαγγέλιο της Κυριακής. Δεν προβλέπεται από το αναλυτικό πρόγραμμα, όμως-και το λέω χωρίς ίχνος έπαρσις, εν οίδα ότι ουδέν ειμί-δεν σκύβω το κεφάλι στο ψευτορωμαίικο, γιατί «όταν μου πειράζουν πατρίδαν και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω και ό,τι θέλουν ας μου κάμουν», όπως μας εντέλλεται ο πατριδοφύλακας στρατηγός Μακρυγιάννης. Μου λέει ένας μαθητής μου. Γιατί, Κύριε, την ώρα που μας διαβάζετε το Ευαγγέλιο επικρατεί απολυτη ησυχία; Στ’ άλλα μαθήματα αγριεύουμε, είμαστε ανήσυχοι; Τι να του πω του παιδιού; Θυμήθηκα τα λόγια του αγίου: «Δεν βλέπετε ότι αγρίευσε το γένος μας από την αμάθεια και εγίναμεν ως τα θηρία»;
 
Και πώς να μην αγριέψουν τα παιδιά, να μην γίνουν ωσάν τα γουρουνόπουλα, όπως έλεγε ο άγιος στους γονείς τους, που τ’ άφηναν χωρίς «τα γράμματα που διαβάζουνε / οι αγράμματοι και αγιάζουνε» (Ελύητης). Τα γράμματα αυτά είναι ο λόγος του Κυρίου, ο ίδιος ο Χριστός, και ο λόγος, ο σπόρος αυτός δεν φτάνει εις την γην την αγαθήν, τις ψυχές των παιδιών μας γιατί τον πνίγουν τα αγκάθια. Και τα δηλητηριώδη αγκάθια της αφιλοπατρίας και τη εκκλησιομαχίας, φωλιάζουν στα σχολικά βιβλία Γλώσσας, τα παλιά Αναγνωστικά. Και τα λέγαμε Αναγνωστικά, γιατί μέσω των βιβλίων διάβαζε ο μαθητής τον πολιτισμό μας, περιείχαν γνώσεις ιστορίας, λαογραφίας, θεολογίας, γεωγραφίας, μ’ ένα λόγο, βιβλία, να πω μία λέξη που ποινικοποιήθηκε, Πατριδογνωσίας. Σε αντίθεση με τα νέα-περιοδικά ποικίλης ύλης, όπως απροκάλυπτα τα ονομάζω-που γελοιοποιούν τον δάσκαλο και υπονομεύουν την ίδια την υπόσταση του σχολείου.
 
Βεβαίως, να γράψω και τον σκληρό λόγο, υπεύθυνοι είμαστε και εμείς οι δάσκαλοι. «Όταν τα μήλα είναι ξινά, δεν φταίνε τα μήλα, φταίνε οι μηλιές», έλεγε ο άγιος. Ο δάσκαλος είναι η ψυχή του σχολείου. «Σχολείον ίσον δάσκαλος» βροντοφωνάζει ο Παλαμάς. «Καλών των διδασκάλων και οι μαθηταί καλοί γίνονται» ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και όχι «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» όπως διακηρύττει το υπουργείο πρώην εθνικής Παιδείας. Στην παράδοσή μας πάντοτε η διδασκαλία ήταν δασκαλοκεντρική και έτσι πρέπει να παραμένει αρκεί ο δάσκαλος να είναι πρωτίστως πρόσωπο και όχι ρόλος. Διότι ο δάσκαλος διδάσκει με την ίδια του τη ζωή-«τούτο διδασκάλου αρίστου, το δι’ εαυτού παιδεύειν α λέγει». (άγ. Χρυσόστομος). Μόνο ένα πρόσωπο μπορεί να ενσταλάξει στις ψυχές των παιδιών το μορφωτικό αγαθό.
 
Τα τελευταία όμως χρόνια παρεισέφρησαν στα παιδαγωγικά τμήματα και στο αμαρτωλό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Γραικύλοι της σήμερον με αποτέλεσμα «να βγαίνουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται», όπως προφήτεψε ο Πατροκοσμάς.
 
Ενώ είναι γεμάτο το κελάρι του πατρογονικού μας σπιτιού με καλούδια και με τα τιμαλφή του Γένους και της ηλιόλουστης Ορθοδοξίας μας, αντί να ευφραίνονται τα παιδιά που είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι, εμείς τα καταδικάσαμε σε λιμοκτονία, τα ταΐζουμε με τα ξυλοκέρατα, τις γουρουνοτροφές των Φράγκων.
 
Φέτος κλείνουν 300 χρόνια από την γέννηση του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του εθναποστόλου που έσωσε κυριολεκτικά το Γένος από τον αφανισμό. Και η διάσωσή του οφείλεται στα εκατοντάδες σχολεία που κτίστηκαν με την παραίνεσή του. Τιμάμε στα σχολεία, μας αποστέλει και σχετικές εγκυκλίους το υπουργείο, τις γνωστές χαζοχαρούμενες παγκόσμιες ημέρες, του ύπνου, των ζώων, της ξενοφοβίας, του γέλιου, του χαχανητού, της βλακείας-όταν καταργείς το εορτολόγιο, την μνήμη τω αγίων, ψάχνεις υποκατάταστατα-ενώ θα έπρεπε, αν τούτο το κράτος ήταν ελληνικό και όχι μνημονιακό απολειφάδι, να κηρυχτεί έτος Αγίου Κοσμά και να προβλεφθούν σχετικές εκδηλώσεις. Τόσες και τόσες «δράσεις» αναλαμβάνουμε, μία για να μας υπενθυμίζει σε ποιούς χρωστάμε ελεύθερη πατρίδα τι πείραζε; Συμβουλεύω τους συναδέλφους, που έχουν πίστη στο Χριστό και φιλοπατρία-εμείς οι «σκοταδιστές» για τους προσκυνημένους στο σύστημα-να παρατήσουν για μια μέρα τα σχολικά περιοδικά-βιβλία και να διαβάσουν, να μιλήσουν στους μαθητές τους για το ποιος ήταν και τι πρόσφερε ο άγιος στο Γένος. Είναι πράξη αντίστασης στην περιρρέουσα σκυβαλοκρατία. Να πιάσουν τον Πατροκοσμά από το χέρι και να τον φέρουν μες στην τάξη κι αυτός ξέρει τι θα διδάξει στα παιδιά.

Να καθαρογράψουν και να δώσουν στους μαθητές, για αντιγραφή και ορθογραφία, που λέγαμε παλιά τούτα τα «ελληνοσώτειρα» λόγια: «Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω, καν ο ουρανός να κατεβεί κάτω, καν η γη ανεβεί επάνω, καν όλος ο κόσμος χαλάσει, καθώς μέλει να χαλάσει, σήμερον, αύριον, να μη σας μέλλει τι έχει να κάμει ο Θεός. Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν,τα πράγματά σας ας τα πάρουν, μη σας μέλλει, δώσετέ τα, δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χρστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέσει, δεν ημπορεί να σας τα πάρει, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μην τα χάσετε».

Δημήτριος Νατσιός

ΠΗΓΗ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ...ΖΕΙ;

Σαρανταένα χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, συνεχίζουμε να τιμάμε εκείνα τα γεγονότα με εκδηλώσεις, καταθέσεις στεφάνων και με σχολική αργία σαν να πρόκειται για εθνική επέτειο. Επιμένουμε
σαρανταένα χρόνια μετά να τιμάμε -εις γνώσιν μας- μια επέτειο που δεν έχει καμία αντιστοίχηση με πραγματικά ιστορικά γεγονότα αλλά και καμία απήχηση στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να συντηρήσουμε τα θεμέλια της Μεταπολίτευσης σε έναν αστικό μύθο. Παραβλέπουμε τα ιστορικά στοιχεία της εποχής εκείνης επιμένοντας σε συμβολισμούς και συναισθηματισμούς, χωρίς να αγγίζουμε την ιστορική πραγματικότητα.
Ας δούμε τα πράγματα ψύχραιμα. Λέμε ότι "το Πολυτεχνείο έριξε τον Παπαδόπουλο" ενώ ο Παπαδόπουλος είχε παραιτηθεί ήδη από τις 8 Οκτωβρίου του '73 διορίζοντας πολιτική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη και προκηρύσσοντας ελεύθερες εκλογές για τις 10 Φεβρουαρίου του '74. Το ερώτημα λοιπόν που έρχεται αβίαστα είναι γιατί 7 ολόκληρα χρόνια δεν έγινε καμία ανάλογη εξέγερση κατά της δικτατορίας και έγινε αφού προκηρύχθηκαν εκλογές; Μήπως κάποιοι δεν ήθελαν αυτές τις εκλογές;
Λέμε επίσης ότι "το Πολυτεχνείο έφερε τη Δημοκρατία" ενώ στην πραγματικότητα ματαίωσε τις επερχόμενες εκλογές του Φεβρουαρίου, οδήγησε σε πολιτική αποσταθεροποίηση με αποτέλεσμα να ανατραπεί η κυβέρνηση Μαρκεζίνη και να οδηγηθούμε στην δικτατορία Ιωαννίδη και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Η δημοκρατία λοιπόν ήρθε 8 μήνες αργότερα, όχι απ' το Πολυτεχνείο αλλά λόγω της εθνικής τραγωδίας.
Λέμε ακόμα ότι "τιμάμε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου" ενώ είναι γνωστό ότι η τελευταία ερεύνα για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου που διετάχθη το 1982 από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Ηλείο υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη κατέδειξε ότι στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς. Σύμφωνα με το πόρισμα της 8/3/1982 υπήρξαν εκείνη την ημέρα 12 δολοφονημένοι σε διάφορα σημεία της Αθήνας -δεν γνωρίζει κανείς από ποιούς- αλλά κανείς μέσα στο Πολυτεχνείο και κανείς εξ αυτών δεν ήταν φοιτητής. Επομένως ποιούς νεκρούς φοιτητές τιμάμε και γιατί η πλάκα στο Πολυτεχνείο στην οποία κατατίθενται κάθε χρόνο λουλούδια δεν αναγράφει τα ονόματα των νεκρών της 17ης Νοεμβρίου αλλά "νεκροί φοιτητές της αντίστασης 1941-1944";
Αυτά και άλλα πολλά στοιχεία καταδεικνύουν ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είναι παρά ένα υπερτιμημένο και αμφιλεγόμενο συμβάν χωρίς την μαζική λαϊκή απήχηση αλλά και τα ιστορικά αποτελέσματα που του αποδόθηκαν και το οποίο θεοποιήθηκε σκοπίμως από τους πρωταγωνιστές του προκειμένου να εξαργυρώσουν την συμμετοχή τους σε αυτό, με πολιτικές καριέρες σε υπουργεία και επιτροπές των Βρυξελλών.
Νομίζω λοιπόν ότι είναι υπερβολή, γραφικότητα ή και παραλογισμός να τιμάμε με σχολική αργία ένα τέτοιο μυθοποιημένο γεγονός μιας φοιτητικής εξέγερσης την ώρα που υποβαθμίζουμε σχολικές αργίες όπως αυτήν των Τριών Ιεραρχών και κυρίως όταν δεν τιμάμε μεγάλης και εθνικής σημασίας ιστορικά γεγονότα όπως την Μάχη του Μαραθώνα, την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, την απελευθέρωση της Μακεδονίας, τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού ή την εισβολή στην Κύπρο. 

Tολμάμε να κοιτάξουμε κατάματα τον καθρέφτη της Ιστορίας;

Διαμαντής Καρασούλας

ΠΗΓΗ