ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ (2ο μέρος)

3ο Ερώτημα:


ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΟΒΟΣ ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ «ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ» ΚΑΠΟΙΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΟΝΤΩΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΑΜΑΡΤΙΑ ΝΑ ΜΗ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ «ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΞΕΡΑ ΝΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΧΛΩΡΑ»;


Απάντηση:
Ο άγιος Αντώνιος μας εγγυάται, ότι, αν μαζί με τα ξερά (δαιμονικά) κάψουμε και μερικά χλωρά (θεϊκά) όνειρα, (από φόβο μήπως πέσουμε σε δαιμονική παγίδα), δεν πρόκειται να θυμώσει ο Θεός μαζί μας! Και μας το εξηγεί με ένα ωραιότατο παράδειγμα:
Ένας νοικοκύρης, μετά από μακρινό και πολυχρόνιο ταξίδι, γυρίζει στο σπίτι του. Είναι νύχτα. Σκοτάδι. Χτυπάει την πόρτα και φωνάζει στο θυρωρό να του ανοίξει. Ο θυρωρός όμως δεν πείθεται στην φωνή του αφεντικού του. Και ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ. Φοβάται μήπως είναι κάποιος άλλος, που προσποιείται την φωνή του αφεντικού του, για να τον εξαπατήσει: να καταφέρει να μπει μέσα και να κλέψει.




Όταν λοιπόν ξημερώσει, πως θα φερθεί το αφεντικό στον πιστό θυρωρό;
Όχι μόνο δεν θα τον τιμωρήσει που δεν του άνοιξε, αλλά και ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΑΙΝΕΣΕΙ! Θα του πει «μπράβο»! Γιατί κι αυτή ακόμα την φωνή του κυρίου του, την θεώρησε πλάνη, από φόβο μήπως μπει κάποιος κλέφτης. Επομένως, όταν δεν δίνουμε σημασία ακόμη και σε όνειρα που μας φαίνονται 100% θεϊκά, όχι μόνο ΔΕΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ, αλλά θα ακούσουμε από τον Θεό και «μπράβο» για την ταπείνωση και την προσοχή μας!
Μετά από αυτά αναρωτιέται κανείς: Άραγε σε ποια άλλα όνειρα θα άξιζε να δώσει κανείς σημασία; Αφού ούτε στα όνειρα που μας φαίνονται 100% θεϊκά δεν πρέπει να δίνει κανείς σημασία, μήπως πρέπει όλα ανεξαιρέτως τα όνειρα να τα πετάμε στο καλάθι των άχρηστων; Αλλά ας διατυπώσουμε και ένα τελευταίο ερώτημα, που μερικοί το χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα πίστεως στα όνειρα.




4ο Ερώτημα: ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΛΗΘΙΝΟ; ΜΠΟΡΕΙ ΑΡΑΓΕ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;
Απάντηση: Τίποτε δεν προγνωρίζουν οι δαίμονες, βεβαιώνει ο άγιος Αντώνιος. Απλώς από αυτά που βλέπουν και ακούνε υποπτεύονται και συμπεραίνουν αυτά που πρόκειται να συμβούν. «Ρίχνουν στα άδεια για να πιάσουν στα γεμάτα». Τι το σπουδαίο, δηλαδή, αν δουν κάποιον να ετοιμάζεται να μας επισκεφθεί, και να 'ρθουν αυτοί νωρίτερα να μας το σφυρίξουν; Οι δαίμονες ΜΟΝΟ αυτά που βλέπουν, τα αρπάζουν σαν κλέφτες, και σαν κατάσκοποι τρέχουν γρηγορώτερα και μας τα αναγγέλλουν!
Εξ άλλου παρόμοιες προγνωστικές ικανότητες έχουν και οι γιατροί σχετικά με την εξέλιξη μιας νόσου, και οι μετεωρολόγοι σχετικά με την εξέλιξη του καιρού. Πηγή όμως της πρόγνωσης τους δεν είναι κάποια μυστική αποκαλυπτική δύναμη, αλλά η παρατήρηση και η πείρα παρόμοιων καταστάσεων. Και ο διάβολος είναι ατσίδας και στα δύο. Και στην παρατήρηση των σφαλμάτων μας, και στην τεράστια πείρα της αφέλειας μας και της επιπολαιότητας, με την οποία αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της πνευματικής ζωής. Άρα, ο διάβολος δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Απλώς προσπαθεί ρίχνοντας άδεια (δηλαδή με κάποιες ευλογοφανείς «προβλέψεις») να πιάσει γεμάτα (δηλαδή να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αφελών ανθρώπων). Και ο άγιος Αντώνιος, που δεν του ξέφευγε κανένα τερτίπι του διαβόλου, καταλήγει στην εξής συμβουλή:


«Ακόμη κι όταν οι δαίμονες μας λένε κάτι για το μέλλον, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να τους αντικρούουμε και να τους ανατρέπουμε ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ και ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ. Γιατί, απλούστατα, δεν έχουμε την ανάγκη τους!».

Όποιος έχει την ανάγκη τους, ας δέχεται ό,τι του σφυρίζουν στα όνειρα. Και ας τους συμβουλεύεται μέσω των μέντιουμ και των αστρολόγων! Μόνο που έτσι παύει να είναι « δούλος Χριστού»! Και γίνεται παίγνιο (κοινώς «κλοτσοσκούφι») των δαιμόνων!

Μετά τα όσα αναφέραμε παραπάνω, αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι: Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ όχι μόνο ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΕ, αλλά και ΚΡΥΒΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ.












Τα μόνα όνειρα που ωφελούν, λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, είναι τα όνειρα που μας θυμίζουν την Μέλλουσα Κρίση. Το φοβερό Δικαστήριο της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Αλλά και αυτά, αν αντί να μας παρακινούν σε περισσότερη μετάνοια μας οδηγούν σε απόγνωση, πρέπει να τα περιφρονούμε. Και να μη τα πιστεύουμε.

Να προσθέσουμε και κάτι τελευταίο: Δικαιολογείται κάποια προσοχή σε κάποια όνειρα, μόνο όταν επαναληφθούν αρκετές φορές. Αλλά και τότε δεν προσπαθούμε να τα ερμηνεύσωμε μόνοι μας, ή με την βοήθεια της γειτόνισσας! Αλλά τρέχομε να τα θέσουμε στην κρίση του πνευματικού μας πατρός.

Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε, ότι: Αν σε όλα τα πράγματα επιτρέπονται αυτοσχεδιασμοί, στο μόνο που ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ, είναι ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ. Και μάλιστα όσο ζούμε στη «νύχτα» της παρούσης ζωής, που είναι πολλοί οι κλέφτες που θέλουν να μας «ληστέψουν»!. . .