΄΄ΛΟΙΜΩΔΕΙΣ ΛΥΚΟΙ" ΘΑ ΣΥΓΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΟΔΟ!!!

Κάθε γιορτὴ τῶν Πατέρων μᾶς βοηθᾶ νὰ ἐξετάζουμε κατὰ πόσον ἀκολουθοῦμε τὸ παράδειγμά τους. Ἂν ὁ τρόπος ποὺ ζοῦμε μᾶς πλησιάζει ἢ μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Χριστό, εἰδικὰ σὲ καιρὸ αἱρέσεως.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, μελετώντας καὶ ἐφαρμόζοντας τὴν ποιμαντικὴ Παράδοση τῶν προγενεστέρων, μὲ ἱερὴ ἀγανάκτηση ἀγωνίστηκαν γιὰ νὰ διώξουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους καὶ κληρικούς –«λοιμώδεις λύκους»– οἱ ὁποῖοι, ὡς «λοιμώδεις», ἐμόλυναν τὸ ποίμνιο.
Τί γίνεται, ὅμως, σήμερα;

Σήμερα, ἡ πλειονότητα τῶν Ποιμένων (Ἐπισκόπων καὶ πνευματικῶν) βεβαίως καὶ ἀναγνωρίζουν, καὶ μάλιστα εὐκαίρως ἀκαίρως βεβαιώνουν ὅτι ὑπάρχει Παναίρεση, ἡ ἐσχάτη αἵρεση τῆς ἱστορίας, ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα Οἰκουμενισμός.
Ἐπίσης, ὅλοι παραδέχονται (καὶ ἐκεῖνοι οἱ λίγοι ποὺ τὸ διακηρύσσουν δημόσια, καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἀπὸ φόβο σιωποῦν) ὅτι οἱ ἀρχηγοὶ τῆς αἱρέσεως εἶναι ἐλάχιστοι καὶ συγκεκριμένοι, ἔχοντας δίπλα τους κάποια ἀνθρωπάκια ποὺ ἀπὸ συμφέρον τοὺς ἐξυπηρετοῦν. Ὅλοι οἱ ἄλλοι συμπορεύονται ἢ ἁπλῶς δὲν ἐναντιώνονται στὴν αἵρεση ἀπὸ δειλία καὶ φόβο. 
 
Ἡ μεγάλη ἀπορία, λοιπόν, κάθε πιστοῦ:
 
Ἀφοῦ ὑπάρχει ἐπὶ δεκαετίες ἡ αἵρεση, γιατί ἀνεχόμαστε, Ποιμένες καὶ Ποίμνιο, τὴν δράση τους; Γιατί ἐπικοινωνοῦμε μαζί τους; Γιατί φτάσαμε στὸ ἔσχατο σημεῖο τῆς ἀνοησίας, νὰ ἐμπιστευόμαστε τοὺς «βαρεῖς καὶ λοιμώδεις λύκους», τὴν διενέργεια τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου, ἡ ὁποία θὰ συγκληθεῖ καὶ παρὰ πᾶσαν ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν, δὲν θὰ ἐξετάσει πρωτίστως τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ πρῶτο καὶ ἐπεῖγον θέμα Πίστεως τοῦ αἰῶνα μας;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ περιμένουμε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς νὰ καταδικάσουν τὴν αἵρεση ποὺ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι διδάσκουν, προωθοῦν καὶ ὑποβοηθοῦν;
 
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου –καὶ κάθε Συνόδου– εἶναι ἐδῶ και μᾶς δείχνουν τὸ δρόμο. Μὲ ὁδηγὸ κι ἐμεῖς τὸ φωτεινὸ παράδειγμά τους ποὺ φωτισμένοι ἀπὸ τὸ Θεὸ μᾶς ἄφησαν κληρονομιά, μὲ ἱερὴ ἀγανάκτηση κατὰ τῶν “προβατόσχημων λύκων”, ἂς τοὺς ἐκσφενδονήσουμε μακρυὰ ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας «τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος». Ἂς παύσουμε νὰ ἐπικοινωνοῦμε μαζί τους.
Ἐκτὸς πιά, ἂν δὲν πιστεύουμε ὅτι μαζί μας θὰ ἔχουμε τὴν πανσθενῆ βοήθεια τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος· ἐκτὸς ἂν περιμένουμε (ὅπως κάποιοι ἀντιΟἰκουμενιστὲς πατέρες μᾶς προτρέπουν) νὰ ἐνεργήσει ἀπὸ μόνος του ὁ Θεός, ἀρνούμενοι καὶ τὸ δόγμα τῆς συνεργίας!

πηγή apotixisi.gr