Τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο ον με νόημα ύπαρξης, αν όχι η Παιδεία;
ΠΑΙΔΕΙΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι τα ζητούμενα. Χωρίς τα δυο αυτά, η ζωή δεν διαφέρει από τον θάνατο και ο άνθρωπος δεν διαφέρει από οιοδήποτε άλλο πλάσμα, που ζει στον γαλάζιο πλανήτη μας.
Κι όμως: Εδώ και
30 τόσα χρόνια μας έμαθαν -επικαλούμενοι βεβαίως-βεβαίως την ταλαίπωρη δημοκρατία- να ζούμε με ευμάρεια χαρίζοντας την ελευθερία μας και την παιδεία μας σε όποιον επιθυμεί να αποφασίζει για μας, χωρίς καν να μας ερωτά. Και βέβαια είχαν το σκοτεινό σκοπό τους. Ανθρώπους ελεγχόμενους χωρίς σκέψη, δίχως κρίση άβουλα όντα στην υπηρεσία τους, θέλανε.
Έτσι λοιπόν η Παιδεία μας, βρίσκεται σε βαθιά κρίση στα χρόνια της «βαθιάς» δημοκρατίας...
Ο μαθητής διδάσκεται να μην κοπιάζει, αφού όλοι θα περάσουν τις τάξεις. Το κακό δεν στηλιτεύεται, για να μην δημιουργήσει «τραύματα» στα παιδιά. Το καλό δεν επαινείται, γιατί «οι συγκρίσεις πληγώνουν». Ο άτακτος δεν τιμωρείται γιατί το σχολείο είναι «δημοκρατικό» και «ανεκτικό».
Τελικά όλοι εξισώνονται προς τα κάτω αφού το σχολείο δεν δίνει κίνητρα για ευγενή άμιλλα, για την ανακάλυψη των δυνάμεων του μαθητή, για την καλλιέργεια δεξιοτήτων, για την αισθητική του καλλιέργεια.
Τί είναι όμως αυτό, που χρειάζεται ο εχθρός σου για να σε εκμηδενίσει αφαιρώντας σου την όποια διάθεση έχεις για να του αντισταθείς;
Το δικαίωμά του να ελέγχει την Παιδεία σου!
Από πολλές και ποικίλες σκλαβιές αναστήθηκε ο έλληνας στο παρελθόν, αλλά από τη σκλαβιά της σημερινής α-παιδείας όχι δεν μπορεί να αναστηθεί, αλλά κι ούτε καταλαβαίνει το γιατί, ούτε θέλει να σταθεί ξανά ελεύθερος, αφού έτσι και αλλιώς θα είναι πολιορκημένος.
Τελικά οι Μήδοι ξαναπέρασαν. Όχι από τα σύνορα αλλά από τα σχολεία. Ήρθαν γραβατωμένοι και δασκαλεμένοι να σακατέψουν, όσα οι παππούδες και οι πατεράδες μας άφησαν. Και σήμερα δίνουν το τελειωτικό χτύπημα, στη περηφάνια μας.
Το όραμα της Πολιτικής ηγεσίας για την Παιδεία, που συμβάλει καθοριστικά στην Ποιότητα του αυριανού Ανθρώπου ως πολίτη, το βλέπουμε!
Αφαίρεσαν από τον τίτλο του υπουργείου τον ορισμό της Παιδείας ως Εθνικής, καταδεικνύοντας ανερυθρίαστα τις προθέσεις τους.
Οι υπεύθυνοι υπουργοί έκαναν όλους εκείνους τους «υπεύθυνους» χειρισμούς, για την πλήρη αποδόμηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος και την απομάκρυνσή του από τον όποιο ελληνοκεντρικό του χαρακτήρα..
Περικόπτουν δραματικά τη χρηματοδότηση για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, δείχνοντας πως τη μόρφωση των παιδιών δεν τη θεωρούν ως τη σοβαρότερη επένδυση, αλλά μια απλή δαπάνη προς περικοπή.
Παρεμβαίνουν στο περιεχόμενο των σπουδών, υποβαθμίζοντας σημαντικά για τον Ελληνισμό μαθήματα σε προαιρετικά, στο νέο Λύκειο.
Θεωρούν ότι έτσι θα καταφέρουν να αφαιρέσουν από τη νέα γενιά την εθνική και κατ’ επέκταση την πατριωτική συνείδηση, που τις θεωρούν βλαπτικές στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Τηρούν απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις τους απέναντι στους πάτρωνές τους.
Θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια;
Πηγή wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου